Er zijn van die dagen dat alles anders loopt dan je gepland had. Zoals na 95km een gesloten camping hebben. Dan denk je, waarom toch nog die 10 km doorgereden en niet gestopt bij de camping die we al eerder passeerde. Gelukkig was de volgende camping wel open en met een biertje naast me, even de blog bijwerken. Straks nog even paella maken en dan is alles weer vergeten.

Vanochtend worden we met spetters wakker. Het was wel voorspeld, de regen, maar nu al? Het houdt gelukkig snel op. Snel eruit en de tent inpakken, nu die nog redelijk droog is. Om 8.45 zitten we op de fiets en rijden we naar het kanaal die we weer verder volgen. Hadden we gisteren al niet denderende paden om op de rijden, vandaag wordt het op sommige stukken niet veel beter.

Ze zijn van het departement wel de boel aan het opknappen, echter dat duurt nog wel even voordat alles gereed is. In Tonnere eindigt dan ook de officiële “voie verte”.  Daarna ligt er wel een jaagpad langs het kanaal. Deze is op sommige punten eigenlijk bijna niet te rijden. Zeker als je geen goede fiets hebt. Helaas is de naastliggende D-weg geen optie vanwege het vele verkeer dat er overheen gaat.

In Brienon doen we inkopen voor het avondeten en rijden daarna naar een … gesloten camping. Er zit niets anders op om door te rijden naar de volgende. Hopen dat deze wel open is, anders zit er nog eentje zes kilometer daarna. Gelukkig is deze wel open en na een lange dag komen we om 17.10 op de camping aan.

Nog wel iets vervelends gebeurt. Tijdens het rijden naar deze camping hebben we even de doorgaande weg genomen. We kwamen toen een ouder echtpaar op de fiets tegen vanuit tegenovergestelde richting. Eentje stak zijn hand op om ons te groeten, raakte uit balans, viel, en nam de ander mee. Gelukkig stopte er onmiddelijk een aantal auto’s die het zagen gebeuren. Beide hadden lelijke schaafwonden opgelopen door het asfalt. Zo zie je maar dat een ongeluk in een klein hoekje zit.