Groene Weg
Kilometer
Dagen
Uren
Gemiddelde km/u
Kaart groene route
Van 7 t/m 29 juli 2009 (inclusief 2 rustdagen) hebben wij de “Groene Weg naar de Middellandse Zee” gefietst en wel in omgekeerde richting, van de Middellandse zee terug naar Nederland. Een totaal van 1796,50 km zijn gereden in een tijd van 118 uur en 35 minuten. Hiervan hebben wij maar 2 uurtjes een regenponcho aan hoeven te trekken i.v.m. regen.
De route die we gereden hebben kan je hiernaast zien en is volledig beschreven in 2 boekjes van de Fietskaartinformatiestichting. De boekjes zijn o.a. te koop bij de Fietsvakantiewinkel.
We zijn met de fietsbus naar Aix-en-Provence gegaan en van daar gefietst naar Stes.Maries-de-la-Mer, het oorspronkelijke ‘eindpunt’ van de Groene Weg. Het laatse stuk hebben we het “Eifel” alternatief door Duitsland genomen, via Trier en Blankenheim richting Roermond. We zijn iets eerder afgebogen richting Neerpelt (via Maasbracht) om een bezoek te brengen aan de ouders van Nicole.
De voorbereidingen op de tocht zijn prima gegaan. We hebben veel op het internet gelezen van andere mensen die de route al eens gereden hebben en zelfs af en toe contact met ze opgenomen m.b.t. vragen en tips. Ik denk dat we zo’n 600 km gereden hebben als voorbereiding, waarvan ook een behoorlijk aantal met volle bepakking. Een selectie van de foto’s die we genomen hebben kunnen teruggevonden worden in onze foto gallerij.
[toc]
Dag 0: Busreis Amsterdam naar Aix-en-Provence
Klaar voor vertrek in Amsterdam
Om 11.30 worden we opgehaald door Co (vader Rolph) die ons wegbrengt naar Amsterdam station Amstel, waar de fietsbus vertrekt om 13.00. We zijn ruim op tijd want om 12.15 komen we al aan. We horen daar ook dat we maar met 14 mensen in de bus zitten waarvan wij als laatste twee er uit moeten in Aix. Omdat er zo weinig mensen in de bus zitten en fietsen meegaan was het niet nodig geweest om de voordrager van mijn fiets te demonteren. Ik besluit dan ook om deze er weer op te zetten want dat scheelt wat werk als we in Aix aankomen. Stipt om 13.00 uur vertrekken we uit Amsterdam. We hoeven alleen nog te stoppen in Utrecht en Eindhoven. Niemand stapt op in Maasstricht en dat scheelt alvast een uur in reistijd. Rond 20.00 stoppen we bij een restaurant om wat te kunnen eten en tussendoor stopt de bus ook nog een aantal keren voor een chauffeurswissel. De volgende ochtend om 06.00 zijn we al op de eerste camping om mensen uit te laten stappen. Rond 8 uur zijn we in Avignon en daarna zijn wij aan de beurt. Om 9 uur worden wij in Aix afgezet bij een tankstation omdat de bus niet bij de camping kan komen.
Dag, 1 dinsdag 7 juli 2009 : van Aix-en-Provence naar St.Mitre-les-Remarts
Vertrek: 10.00u | Aankomst: 15.00u | Afstand: 58.84 km | Gemiddelde: 17.42 km/u | Fietstijd: 3.22.38 | Weer: zonnig 32c, wind NW4
Ons tentje op de eerste camping
Als we om 9 uur de bus uitstappen krijgen we te horen dat de camping zo’n 300 meter om de hoek ligt. We halen onze spullen en tassen uit de bus en hangen alles aan de fiets. We fietsen naar de camping om ons daar om te kleden en willen dan direct gaan fietsen naar de camping die we hadden uitgezocht. Echter de camping ligt dus duidelijk niet 300 meter om de hoek. Ja, de afslag er naar toe wel, maar daarna gaat het steil omhoog en is het nog een aantal honderden meters voordat we op de camping zijn. Lekker begin zo! Bij de receptie vragen we of we de douches mogen gebruiken om ons om te kleden en dat is geen probleem. We eten nog een paar broodjes die we overhadden van de busreis en stappen dan op de fiets. Via Google maps had ik een route uitgestippeld die ons zou brengen naar St. Mittre-des-Remparts en naar de camping die Nicole via internet had gevonden. We komen gelukkig makkelijk de stad uit en daarna is het voornamlijk de D10 volgen richting Istres. Vlak voordat we Aix verlaten kopen we nog wat extra water en fruit en gaan dan op weg. De route rijdt uiteindelijk langs de “Etang de Berre” en aan de overkant daarvan zou Istres moeten liggen. Op een gegeven moment kunnen we twee routes naar Istres volgen, ééntje waar vrachtwagens wel mogen komen en de andere waar ze dat niet mogen. We besluiten de laatste te nemen, niet realiserende dat dit een ‘groene route’ een zgn. panorama route. Daar komen we snel achter want we moeten direct al klimmen. Iets wat we eigenlijk niet verwacht hadden. Het uitzicht is – en dat moet gezegd worden – heel mooi. In Istres nemen we de verkeerde weg en opnieuw is het klimmen geblazen. Omdat het over de 30 graden is en op dit moment windstil en vermoeid van een lange busreis, ploffen we zowat uit elkaar. Na wat vragen blijken we toch op de goede route te zitten en enige tijd later pakken we de weg richting Camping Felix. Camping is daarna snel gevonden. De camping wordt gerund door Nederlanders en Nicole had via email al aangekondigd dat we vandaag of morgen zouden komen. Ze wisten onze naam nog en we werden hartelijk ontvangen met een heerlijk koud biertje! We zetten onze tent op en duiken daarna in het zwembad om wat af te koelen. Die avond eten we pizza (vers gebakken door een pizza bakker) op de camping.
Dag 2, woensdag 8 juli 2009: van St.Mitre-les-Remparts naar Stes. Marie-de-la-Mer
Vertrek: 09.40u | Aankomst: 16.00u | Afstand: 73.61 km | Gemiddelde: 15.17 km/u | Fietstijd: 4.51.08 | Weer: zonnig 32c, wind NW4
Groepje flamingo’s
Eerste nacht in ons tentje. Goed geslapen hoewel het erg warm was. Geen last gehad van de krekels. Het blijkt dat die overdag een gigantisch lawaai maken met z’n allen maar zodra het donker wordt worden ze stil. De zon staat al vroeg op de tent en om 7.30u zijn we op om te tent af te breken en de spullen in te pakken. Rond 8.45 gaan we naar de receptie om een kopje koffie te drinken en te wachten op het brood dat om 9u zou komen. We ontbijten wat en kopen ook nog 2 blikjes fris en een bevroren fles water. Deze gaan bij Nicole achterop in de koeltas. Gisteravond al besloten dat we de geplande route iets anders gaan rijden. We gaan ten eerste bij de camping linksaf. Deze weg is iets minder steil dan als we rechtsaf zouden gaan. Daarna rijden we een stukje terug richting Istres om vervolgens eerst via een natuurgebied richting het industriegebied te rijden. Het natuurgebied is een mooi stukje om te rijden. Vervolgens hebben we geen andere keus om via een aantal zeer drukke N-wegen dwars door een industriegebied te gaan richting de Camargue. De wegen zijn gelukkig zeer breed en het verkeer houdt zeer goed rekening met ons en rijdt met een grote boog om ons heen. Met het pontje steken we over naar Salin-de-Giraud en eten in dit plaatsje onze lunch op een bankje naast het gemeentehuis. Na de lunch rijden we verder de Camargue in op weg naar de “dijk”. We zien wat wilde paarden staan, maar ze staan te ver weg om er een foto van te maken. De “dijk” is een onverhard pad waar later alleen wandelaars en fietsers mogen komen en is 17km lang. Sommige stukken zijn goed te rijden. Andere stukken is het manouvreren om kuilen en grote stenen heen waardoor je maar 10-12km/u kan rijden. Onderweg zien we in de verte wat flamingo’s staan.Tegen 15.30u zijn we in de buurt van Stes. Marie en vlak voor de plaats staan tientallen flamingo’s langs het pad. Daar rijdt je dus 17km voor! Als we Stes. Marie inrijden, gaan we direct naar de eerste de beste camping “La Brise”. We zoeken een plekje op de camping en nemen een veldje waar nog twee tentjes staan van fietsers. Hun reis zit erop want ze reden van Nederland naar Stes. Marie. Vanwege de hitte duiken we eerst weer het zwembad in en nemen daarna een lekker koud biertje. ‘s-Avonds eten we paëlla in Stes.Marie.
Dag 3, donderdag 9 juli 2009: van Stes. Marie-de-la-Mer naar Graveson
Vertrek: 08.45u | Aankomst: 15.30u | Afstand: 76.2 km | Gemiddelde: 15.33 km/u | Fietstijd: 4.54.13 | Weer: Zonnig 30c, wind NW4
Onderweg
Hoewel warm in de tent, goed geslapen. Gisteravond blijkbaar voor het naar bed staan flink gestoken want ik zit onder de muggenbulten. We zijn vroeg op vandaag, 7.30u. Toch gaan we pas om 8.40u rijden. We hadden gelezen dat je ook aan de westkant rondom het meer kon rijden en we nemen dan ook deze route. Het is opnieuw een onverhard pad, deze keer maar 12 km lang. Halverwege zou een koffietentje moeten zitten alleen deze was gesloten (deze dag). Onderweg nog wel weer flamingo’s gezien en een aantal wilde paarden. Deze keer wel dichtbij genoeg om een foto te kunnen nemen. Via de D37 komen we uiteindelijk op de ‘beschreven’ route terecht. Rond lunchtijd zijn we in Arles en we stoppen bij een parkje waar nog meer mensen in de schaduw zitten te eten. Het zit zo lekker dat ik zelfs even in slaap val terwijl Nicole een boek leest. Door de warmte kost het mij nog steeds moeite om goed te eten. Wat zoete broodjes met rozijnen of appel en diverse drinkjoghurts zorgen ervoor dat ik in ieder geval wat in mijn maag heb. Na Arles krijgen we de eerste ’test’ m.b.t. het klimmen. Een korte klim van 1500m van 3%. Het viel gelukkig mee, ondanks de temperatuur. Ook voor Nicole is het geen probleem. Belangrijkste is dat ze de juiste kadans blijft houden tijdens het klimmen en op tijd schakelt. Liever langzaam naar boven dan boven kapot boven komen. Rond 14.30 zijn we in Fonteville. We hadden gepland om hier een camping te namen, maar gezien de tijd rijden we toch nog wat door. Door naar Avignon is net even te ver. Zeker ook gezien de wind die pittig van voren komt en de snelheid aardig drukt. Het laatste stuk naar Graveson hebben we hem pal tegen lijkt wel. Om 15.30 komen we op de camping aan. We kunnen er niet eten en helaas verkopen ze ook niet het juiste gasflesje. Stom want we hebben ze vanochtend wel in Stes.Marie zien staan. De eigenaar probeert nog wel wat voor ons te verzinnen maar er ziet voor ons niets anders op om in een plaatsje 1km verderop vanavond wat te gaan eten. We zetten onze tent op en duiken daarna het zwembad in voor de nodige afkoeling. Verdere afkoeling wordt gegeven door een paar biertjes na het zwemmen. Die avond hebben we een heerlijk 3-gangen dinertje genomen met wat wijn in het plaatselijke restaurant.
Dag 4, vrijdag 10 juli 2009: van Graveson naar Suze-la-Rousse
Vertrek: 09.10u | Aankomst: 16.30u | Afstand: 74.4 km | Gemiddelde: 14.95 km/u | Fietstijd: 4.58.35 | Weer: Zonnig 30c, wind NW4
Pont d’Avignon
De dag begint vandaag bewolkt maar dat is snel over. Tot aan Avignon is het redelijk vlak om te rijden. Wel nog steeds een pittige wind tegen. In Avignon besluiten we om koffie te drinken. We gaan dus het centrum in richting Palais du Papes. In Avignon hangen alle straten vol met affiches. Waar maar wat kan hangen hangt wat, je kan de plek zo gek niet bedenken. Later tijdens de reis horen we dat er de volgende dag een straatfestival was, vandaar. Op het Place du Palais drinken we een koffie en nemen nog wat foto’s. We trekken aardig wat bekijkt met onze fietsen met gele tassen en een groep Belgische touristen is knap verbaasd dat we deze reis maken. Langs de Pont d’Avignon vervolgen we onze route. De picknick lunch gebruiken we in een klein plaatsje langs een riviertje. We proberen op meerdere plaatsen in een super gas te kopen, maar niemand verkoopt de flesjes. Dat is balen. Vandaag rijden we ook een keertje verkeerd. Onduidelijke beschrijving in combinatie met niet goed opletten resulteerd in het omrijden van 3km. Gelukkig kwamen we er op tijd achter dat we verkeerd zaten. Ook een iets zwaardere klim vandaag 2km van 5%. Viel opnieuw niet tegen maar toch ook weer wel vanwegen de wind tegen. Aan de andere kant misschien wel lekker die wind, want met de temperatuur van vandaag en wind mee tijdens een klim plof je gewoon uit elkaar. Het laatste stuk naar Rocheguide is weer pal tegen de wind in. Nicole is het helemaal zat en ik neem haar mee op ‘sleeptouw’. De snelheid is er helemaal uit. 12-13km/u rijden we. Om 16.30 komen we op de camping aan. Eerst maar een biertje om bij te komen. Verrassing, er staat een gasflesje die wij wel zouden kunnen gebruiken. De eigenaar geeft ons het flesje en legt uit dat hij half leeg is. Of we hem nu mogen lenen of hebben is niet geheel duidelijk, in ieder geval was het gratis. Op de camping staat nog een stel fietsers die morgen hier vandaan naar huis gaan met de fietsbus. Ook ontmoeten we Freek. Hij rijdt alleen dezelfde route die wij ook rijden. ‘s-Avonds onder het genot van een flesje wijn lekker gekookt en gegeten.
Dag 5, zaterdag 11 juli 2009: van Suze-la-Rousse naar Maribel-et-Blacons
Vertrek: 08.50u | Aankomst: 16.30u | Afstand: 77.92 km | Gemiddelde: 14.10 km/u | Fietstijd: 5.31.19 | Weer: Zonnig 29c, wind NW4
Bovenop de “Col du Paz de Lauzun”
Na het ontbijt (dat bij mij nog steeds problemen geeft) gaan we om 08.50u op weg. Het flesje gas nemen we mee en aangezien de eigenaar er ook niet meer om vraagt denken we dat het inderdaad aan ons gegeven is. De route liep direct langs de camping dus we kunnen direct op weg. Nog meer positief nieuws aan het begin van de dag, dus niet. Nog steeds flink wind tegen. Begint nu toch wel irritant te worden. Maar goed bij het klimmen koelt het wel een beetje. We kunnen merken dat we steeds meer de heuvels inkomen omdat we steeds meer moeten klimmen. In combinatie met de flinke tegenwind rijden we daardoor niet veel harder dan zo’n 13-14 km/u. Om 10.30 komen we in Taulignon aan en drinken er wat koffie. We doen er ook wat inkopen en nemen dan een aanloop naar de eerste klim van twee die we vandaag moeten doen. De eerste klim is er eentje van 8km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 5%. Nicole doet het rustig aan en daardoor stop ik af en toe halverwege en wacht op haar. Nadat de klim gedaan is maakt de afdaling een hoop goed. Althans dat was de verwachting. Opnieuw gooit de tegenwind roet in het eten. Het is niet te geloven, maar zelfs naar beneden moeten we meetrappen om vaart te blijven houden. Af en toe valt de wind weg of is de afdeling stijl genoeg dat we nog een snelheid van 45 km/u halen. We rijden midden op onze weghelft zodat de auto’s achter ons blijven en geen poging wagen om ons in te halen. Na de afdaling stoppen we voor de lunch in La Begude de Mazenc. Na zo’n 45 minuten gaan we weer verder en direct moeten we weer klimmen. Onze tweede grote klim van vandaag moet nog komen. Deze is naar de “Col du Paz de Lauzun” op 504m hoogte en voert via een kloof naar boven. De klim is richting Aouste en is 7 km lang. Eerst 5km van 5%, daarna 2km van 8 tot 10%. De laatste 2 km staat op de weg geschreven en is dus makkelijk af te tellen. Ik ben wat eerder dan Nicole boven, maar ook zij hoeft niet af te stappen! Daarna is het weer 7 km dalen naar het plaatsje Aouste aan de rivier de Drôme. Nicole had op internet een camping gevonden in een plaatsje 3km buiten de route dus we rijden naar Maribel-et-Blacons. Rond 16.30 zijn we op de camping. Deze is eigenlijk vol maar ze hebben nog wel een plekje voor onze tent. Uiteindelijk komen we zelfs op een veldje te staan met uitzicht op de rivier de Drôme. We besluiten niet te koken vanavond maar wat te eten op de camping zelf. Eerst tent op zetten, daarna douchen en vervolgens toch maar weer een biertje genomen. Na het eten nog een flesje wijn meegenomen naar de tent en die opgedronken kijkend over de rivier. Ook nog even gebeld met beide ouders. Blijkt slecht weer te zijn in Nederland. Dan hebben we het zo slecht nog niet met veel zon en wind tegen.
Dag 6, zondag 12 juli 2009: van Maribel-et-Blacons naar St. Donat
Vertrek: 09.00u | Aankomst: 14.30u | Afstand: 68 km | Gemiddelde: 16.74 km/u | Fietstijd: 4.02.56 | Weer: Zonnig 33c, wind Z3
Even de was drogen
We staan redelijk vroeg op. Bij de camping hoorde een behoorlijke winkel en daar hebben we eerst wat brood voor het ontbijt gekocht en tegelijkertijd ook spullen voor de lunch. Tegen 9 gaan we dan weer op weg. Na Crest nemen we een alternatieve route richting Montvendre. Deze zou wat minder steil en minder klimmen moeten zijn dan de “officiële” route. We hebben inderdaad maar één korte klim in dit stuk. (Van Freek horen we later dat de officiële route inderdaad behoorlijk wat meer klimmen had). Dat we gisteren veel geklommen hebben kunnen we wel voelen in onze benen. Het landschap begint ook langzaam te veranderen. Veel glooiende heuvels met prachtige vergezichten. Veel graan, mais en veel zonnebloemen. Voor het eerst hebben we ook de wind in de rug! Na 5 dagen flink tegenwind gehad te hebben is de stroming nu eindelijk anders. Rond 11 uur stoppen we voor koffie. Echter, de temperatuur is al dusdanig hoog dat we besluiten om maar wat fris te nemen. Daarna rijden we nog een uurtje door en lunchen we om 12.30u in Romans s/Isere. Omdat er nog een pittige klim volgt en we deze eigenlijk niet willen doen met deze warmte besluiten we om al te stoppen in St. Donat. Dit is wel vrij vroeg maar dat geeft niet. Op de camping worden we ontvangen door de eigenaar en zijn vrouw. De eigenaar komt al direct met 2 glazen koud water aanlopen en zet dat voor ons klaar. Heerlijk en wat een service. Nog niet eerder meegemaakt. Het wordt zelfs nog gekker want hij brengt zelfs een tafel en twee stoelen naar de plek waar we onze tent mogen neerzetten. Een service die ze voor alle fietsers doen, want later komen nog meer fietsers op de camping. Niet veel later na ons komt Jos binnen. We raken met hem in gesprek en wisselen wat gegevens uit tijdens het drinken van een biertje. Niet veel later komt ook een andere bekende – Freek – de camping op fietsen. Nadat we de tent hebben opgezet duiken we even het zwembad in. Daarna lekker relaxen bij de tent want we waren erg vroeg op de camping vandaag. ‘s-Avonds eten we met z’n vieren op het terras van de camping en praten over de reis die we tot dusver hebben gehad. Jos is aan zijn laatste weken van 3 maanden fietsen door Europa bezig en gaat nu via de Groene Route naar huis. Freek rijdt de Groene Route vanaf Narbonne naar huis. De komende 2 dagen wordt het goed plannen geblazen. Maandag is altijd al veel dicht in Frankrijk qua winkels en dinsdag is het 14 juli, nationale feestdag in Frankrijk. Ook de campings komen wat verder uit elkaar te liggen.
Dag 7, maandag 13 juli 2009: van St. Donat naar Mayrieu-les-Etangs
Vertrek: 08.15u | Aankoms: 15.30u | Afstand: 69.36 km | Gemiddeld: 14.09 km/u | Fietstijd: 4.55.21 | Weer: Zonnig 33c, wind Z3
Zonnebloemen onderweg
Vandaag vroeg vertrokken i.v.m. de hitte. Zelfs zo vroeg dat het hier en daar nog mistig is van de laaghangende bewolking. Wel moeten we direct met een klim beginnen en omdat het zo vochtig is door de mist begin je al snel te zweten en voelt het erg benauwd. We worden vlak voor Hauterives ingehaald door Jos die ietsje later is vertrokken dan ons. Hij wil even kijken bij het “Palais Ideal”. Dit willen wij ook doen dus wellicht zien we hem daar nog wel. Freek bleek al eerder dan ons vertrokken te zijn. Ook hij zou naar het Palais gaan. In Hauterives komen we Jos weer tegen. Hij is toch maar niet naar het “Palais Ideal” gegaan. Je moet er entree betalen en dat vertikte hij om te doen. Zelf hebben we er ook weinig trek in en besluiten dan om maar een kop koffie te gaan drinken. Daarvoor hadden we al boodschappen gedaan bij een super die open was, dus na de koffie zijn we ook weer verder gereden. We hebben nog een paar klims deze dag en door de temperatuur kosten die ook steeds meer moeite. Naar Grand Serre is een hoop gehijg, gepuf en gezweet. Vlak voor Faramans duiken wij de kant in om te lunchen. Freek gaat ons hier weer voorbij nadat wij hem al een uurtje eerder voorbij gegaan waren tijdens zijn lunch. We rijden nog even verkeerd maar hebben dit gelukkig op tijd door om te corrigeren zonder de nodige kilometers te “verliezen”. Om 15.30 komen we aan op de camping. Eerste een biertje genomen, daarna de tent opgezet. Tot onze verbazing is Jos hier ook. Verbaasd omdat hij eigenlijk verder wilde rijden. Blijkt dat hij met zijn dochter – zelf op weg naar vakantiebestemming – hier had afgesproken. Eind van de middag komt ook Freek de camping op rijden. Hij wilde eigenlijk stoppen bij Faramans maar dat was wat te vroeg voor hem. Die avond met z’n vieren samen uit eten gegaan en nog meer ervaringen uitgewisseld. Op de camping staan na verloop nog meer fietsers. Iedereen ging naar het zuiden, alleen Freek, Jos en wij rijden de route naar het noorden.
Dag 8, dinsdag 14 juli 2009: van Meyrieu-les-Etangs naar Poncin
Vertrek: 08.30u | Aankomst: 16.00u | Afstand: 93.11 km | Gemiddelde: 16.43 km/u | Fietstijd: 5.39.54 | Weer: Ochtend bewolkt later zonnig 32c, wind Z3
De dag begint direct weer met een klim van 3 km. Deze valt best wel tegen want we zijn nog niet echt goed warm gereden. Zowel Freek als Jos waren al weg toen wij vertrokken. Echter na 10 km komen we ze weer tegen bij “La Grande Forêt”. Freek z’n versnellingskabel van z’n voorbladen was losgeschoten en hij kon niet meer schakelen. Jos was hem al tegengekomen en was aan het helpen om het euvel zo goed en kwaad als het kon te repareren. Ze misten alleen nog een juiste maat boutje om de kabel weer vast te klemmen. Gelukkig had ik die wel bij me en zodoende konden we de versnelling weer repareren zodat Freek weer kon schakelen. Volgende probleem dat hij nog had is dat hij doorschoot met trappen zodra hij veel kracht zette op een steile helling. Het leek er op dat z’n ketting en tandwielen behoorlijk versleten waren. Freek zou een fietsenmaker opzoeken en naar z’n fiets laten kijken. Alleen het is vandaag 14 juli, dus er zal geen fietsenmaker open zijn. Geen probleem voor Freek hij zou wel wat zoeken en regelen. Zowel Jos als wij stappen weer op de fiets en gaan verder. Jos rijdt een stuk sneller dan wij en hij gaat al snel zelf verder. De route verder deze dag is redelijk vlak. We steken de Rhône weer over en daarna rijden we bijna alleen maar tussen de maïsvelden door. Niet echt spectaculair hoewel in de verte weer wat heuvels opdoemen. We besluiten om door te rijden naar Poncin. Dit gaat langs de rivier de Ain, een hele mooie omgeving. Er moeten meerdere campings zijn maar we pakken maar de eerste die we tegenkomen. Het was inmiddels al weer aardig warm geworden dus het eerste wat we doen is een paar ijskoude biertjes achterover gooien. We kregen zelfs glazen die in de vriezer stonden! We vragen om een plekje in de schaduw maar die is er eigenlijk niet. Uitendelijk mogen we onze tent neerzetten op een lager gelegen stukje van de camping vlakbij de rivier. We worden wel aangeraden om de tent dicht te houden en de fietsen aan een boom te zetten aangezien mensen op deze plek makkelijk de camping op kunnen komen door over een hek heen te stappen. We zetten de tent op en duiken even in het zwembad om af te koelen. Na het zwemmen worden we gewaarschuwt dat er een stormwaarschuwing voor de streek is: “alert Orange”. Bij Dijon (200km verder) zijn hagelstenen ter grote van tennisballen naar beneden gekomen. We vragen direct of onze tent waar die nu staat wel veilig staat. Dus niet. We staan min of meer in de afwatering van de camping. Als het echt gaat regenen loopt al het water via die kant naar de rivier. Wel wordt er tegen ons gezegd dat als het echt gaat spoken we maar onder de afkapping moeten gaan staan bij de receptie. Aangezien we geen zin hebben in een stormvloed in onze tent, besluiten we om deze maar direct te verplaatsen. We halen de spullen weer uit de tent, trekken de haringen er uit en pakken de tent met z’n tweeën op en lopen de camping over naar een hoger gedeelte. Vele mensen staan ons verbaasd aan te kijken, maar als we uitleggen van de “alert” snappen ze het wel. Na de verhuizing gaan we maar even douchen en Nicole gaat koken. Net nadat ik me geschoren heb en naar buiten loop begint het te regenen. Het koken gaat niet door en we besluiten om maar op de camping wat te gaan eten ander de overkapping. Het eten is lekker en we blijven er maar zitten om nog wat van de route te bekijken, dagboek bij de werken en een wijntje te drinken. We hopen dat het in ieder geval morgen weer droog is.
Dag 9, woensdag 15 juli 2009: van Poncin naar Pont-de-Poitte
Vertrek: 09.00u | Aankomst: 15.40u | Afstand: 78.21 km | Gemiddelde: 15.05 km/u |Fietstijd: 5.11.37 | Weer: Eerst bewolkt, later zonnig 28c, geen wind
Spoorbrug bij Bolozon
De nacht viel uiteindelijk wel mee. Veel regen en onweer, maar het aangekondigde noodweer is gelukkig niet gekomen. Moet er niet aan denken dat er van die grote hagelstenen vallen. Die gaan waarschijnlijk dwars door je tent heen. Om 6.30 houdt het uiteindelijk op met regenen. We staan om 7 uur op en beginnen met inpakken. We maken de tent zo goed mogelijk droog met een doekje en laten hem daarna nog even staan om verder te drogen. Rond negen uur stappen we weer op de fiets en vertrekken met bewolking. Maar het is in ieder geval droog en verderop is er al weer blauwe lucht. We rijden door de “Gorges de l’Ain” langs de rivier de l’Ain. Een schitterende route tussen hoge rotspartijen. We passeren bij Bolozon een spoorbrug die over de rivier ligt. Op de brug rijdt helemaal boven de trein en lager ligt er nog een weg. Het is een hele mooie brug. Later wordt het wat minder ruig maar niet minder mooi. We hebben nog een klim voor de boeg bij een stuwdam (Barage de Vouglans). Deze klim is 6.5 km en gemiddeld 6% steiging. Vlak daarvoor stoppen we om nog wat te lunchen aangezien het best wat laat begint te worden en we nog niet gegeten hadden. Klimmen op een lege maag is niet prettig. We kunnen niet echt ergens gaan zitten dus stoppen we maar aan de kant van de weg en gaan op een muurtje zitten.
Even poseren
De klim bij de stuwdam valt uiteindelijk wel mee, zowel voor mij als voor Nicole. Ik stop halverwege even om wat foto’s te maken en wacht tot Nicole daar ook is. Als ze halverwege is rijdt zij door zonder te stoppen en ik stap ook weer op m’n fiets. We moeten nog een stukje verder klimmen. Nadat we boven zijn komen rijden we door naar een uitzichtpunt. Hier aangekomen maken we wat foto’s. Er stoppen ook wat Nederlanders met de auto en die zijn zeer verbaasd dat wij zo aan het fietsen zijn. Ze vinden het zeer knap maar wagen zich er zelf niet aan. We vragen of ze een foto van ons willen maken en dat is geen probleem. We rijden weer verder en het blijft op en neer gaan met de route. Later hebben we nog een lekkere lange afdaling. Rond 15.40u komen we op de camping aan. De eigenaar komt ons tegemoet en zegt dat we maar een plaatsje moeten zoeken, later regelen we dan wel de betaling e.d. We zetten de tent in elkaar en laten deze – net als het grondzeil en de gewassen kleding – even drogen. Omdat de bar nog niet open was en de receptie gesloten, stap ik op de fiets en rij even naar de super om wat biertjes te halen. Ik neem ook nog een lekker salami worstje mee en die eten we op voordat we gaan koken. Omdat de camping ook stacaravans heef van Vacancesoleil “lenen” we daar een tafeltje en twee stoeltjes en een wasrekje voor de kleding. Voor bij het eten halen we nog een flesje wijn in de bar. Ze hebben maar één fles koud staan. Volgens mij was het een Cote du Jura en na alle Cote du Rhone van de afgelopen dagen, smaakt deze niet echt. Morgen kijken tot hoever we komen. De eerste camping is al op 60 km, de volgende daarna pas op 100km bij Marnay. Wellicht dat als het te ver is we ergens een hotelletje pakken.
Dag 10, donderdag 16 juli 2009: van Pont-de Poitte naar Marnay
Vertrek: 08.40u | Aankomst: 17.30u | Afstand: 107.03 km | Gemiddelde: 17.30 km/u | Fietstijd: 6.33.49 | Weer: Zonnig 33c, geen wind
Uitzicht over het dal
De volgende ochtend worden we wakker en is het zowaar een beetje mistig. Nadeel hiervan is wel dat alle kleding die buiten hing niet droog is. Dat is een beetje balen want broek en shirt zijn nog zo nat dat je ze niet kan aantrekken. Dat wordt dus reserve setje aantrekken. Ondanks dat het mistig is, wordt het al snel warm en daardoor wat benauwd. We moeten ook weer direct klimmen en dat is dus zweten geblazen. Doordat de kleding nog niet droog was vanochtend binden we die maar op de tassen vast zodat die kan drogen. Vlak voor Poligny hebben we een afdaling naar deze stad toe. In Poligny stoppen we om 11 uur om wat te drinken. Vanwege de warmte wordt het iets fris. Het lukt me ook om hier een extra geheugenkaartje te kopen voor de foto camera. Ik had 2 kaartjes van elk 1g bij me en dacht daar wel voldoende aan te hebben. Echter de eerste was al na 6 dagen vol. Gezien we nog wel een paar dagen onderweg zijn leek me het verstandiger om een extra te kopen. Ik had weinig zin om foto’s te gaan verwijderen. Ik koop dus nu direct maar een kaartje van 4g. Nicole d’r fietsbroek en shirtje zijn inmiddels droog en ze besluit om die maar aan te trekken omdat zeker de broek lekkerder zit. Mijn broek is nog niet droog, dus ik houdt degene aan die ik vanochtend had aangetrokken. Ik kan echter wel merken dat het een andere broek is. Hij zit niet zo lekker. Voor de lunch stoppen we in de schaduw van een soort bushalte en gaan op een bankje zitten. We vallen zelfs in slaap! We willen stoppen in Arc-et-Sanans en daar de camping nemen, maar die kunnen we niet vinden. Tenminste, er staat wel aangegeven dat er een camping is, maar na 10 minuten fietsen is er nog geen teken van een camping te zien. We twijfelen, doorrijden of omdraaien en de volgende nemen. We besluiten om te draaien en maar verder te rijden. Wellicht dan maar een hotelletje? Bij de Grottes d’Osselle moet een hotelletje zitten, maar die ziet er zeer gesloten uit. Dan maar doorrijden naar Marnay. Het blijft stijgen en dalen de route. We halen Marnay dan ook wel, maar het is voorlopig wel de langste dag van onze trip. Het is zo warm dat we eerst niet elk 2 maar 3 biertjes nemen. Heerlijk! We horen dat het morgen zelfs nog warmer wordt. Dat beloofd wat. We besluiten om niet te koken en maar wat in het dorp te gaan eten. Uiteindelijk vinden we een pizzaria waar we een pizza (Nicole) en spagetti (Rolph) hebben gegeten. Het smaakte uitstekend. ‘s-Nachts begint het weer te regenen. Ik hoor het op tijd en kruip de tent uit om de kleding en handdoeken binnen te halen.
Dag 11, vrijdag 17 juli 2009: van Marnay naar Corre
Vertrek: 10.00u | Aankomst: 18.30u | Afstand: 105.78 km | Gemiddelde: 16.85 km/u | Fietstijd: 6.16.31 | Weer: Bewolkt, 2 uurtjes regen, 22c, wind Z3
Even schuilen voor de regen
De hele verdere nacht regent het door en tegen 8.30u wordt het eindelijk droog. We beginnen met de boel in te pakken en verlaten de camping rond 10 uur. We rijden eerst het dorp in – de route liep hier toch doorheen – en stoppen bij een bakkertje om ontbijt te kopen en alvast brood voor de lunch. We moeten in het begin nog wat klimmen maar tegen 13u komen we in de buurt van de rivier de Saone. We stoppen bij een tentje om wat koffie te drinken. Echt honger hebben we niet omdat we pas laat ontbeten hebben. Als we weer verder willen fietsen begint het te regenen. Het ziet er niet naar uit dat het snel droog wordt dus langer blijven zitten heeft geen zin. We trekken onze regenponcho’s aan en stappen op de fiets. We steken de Saone over en volgen daarna het jagerspad. We hadden al wel verhalen gehoord dat het jagerspad bij regen erg nat was, maar gelukkig valt het mee. Het jagerspad is op sommige stukken onverhard en daar liggen inderdaad wel wat plassen. Toch is daar goed te fietsen. Het blijft gelukkig niet regenen en de poncho’s kunnen na een tijdje weer uit. De route langs de Saone is erg mooi, jammer dat het bewolkt is en regent. Op de Saone varen vele bootjes. Het lijkt erop dat je sommige ergens kan huren want ze lijken allemaal erg op elkaar. Rond 14.30u begint het weer te regenen en dat blijft zo voor een uurtje. Als we in Port-sur-Saone aankomen besluiten we om nog 10km door te rijden naar de volgende camping. Deze ligt iets buiten de route. Helaas bij aankomst bij de camping blijkt deze al geruime tijd niet meer te bestaan. Dat is balen. Niet alleen dat we van de route afgereden zijn, maar ook omdat de dichtsbijzijnde camping 10km terug is! We willen niet terug rijden en vragen aan een groep Duitse fietsers of zij nog een camping of hotel in de buurt weten. In Corre zit wel een hotel want daar hebben ze vanochtend wat gedronken. Echter, Corre is nog wel 25 km verder. We besluiten om dan maar naar Corre te rijden, wellicht dat we onderweg nog wel wat tegenkomen. Helaas niet en dus komen we om 18.30u in Corre aan. Het hotel heeft een kamer voor ons (we zijn dan ook de enige gasten). Kamer stelt niet veel voor, maar we hebben een dak boven ons hoofd en we kunnen ook in het restaurant eten. Ook in het restaurant zijn we de enige gasten. Leuk restaurant, mooi aquarium, sfeerverlichting en prettige bediening (lees het sarcasme). Maar goed, het eten vult en de wijn smaakt goed.
Dag 12, zaterdag 18 juli 2009: van Corre naar Charmes
Vertrek: 09.00u | Aankomst: 16.00u | Afstand: 79.07 km | Gemiddelde: 15.24 km/u | Fietstijd: 5.11.12 | Weer: half bewolkt, droog, 22c, wind ZW3
Onderweg
We staan om 8 uur op. Uurtje later dan normaal maar de tent hoeft dan ook niet ingepakt te worden. Buiten is het bewolkt maar wel droog. We hebben geen ontbijt genomen en dus rijden we eerst even naar de super die net buiten het dorp ligt. Het is koud buiten dus Nicole trekt een lange broek aan en een dikke trui. Ikzelf redt het wel met een windbraker en fiets me wel warm. We rijden weer terug naar de route en vervolgen die. Het gaat heuvel op heuvel af. In Darney rijden we even verkeerd. Omdat het toch min of meer koffie tijd is, stoppen we eerst nog even bij een bakkertje om wat extra broodjes te kopen en rijden daarna naar een koffietentje. Bij het bakkertje worden we aangesproken door een Nederlander die daar woont en al vele fietsers voorbij heeft zien komen. Hij had dan ook direct door dat we de groene route reden. Hij vertelde ons in ieder geval dat het weer stabieler zou gaan worden in deze regio en wenste ons veel succes met onze fietstocht. De koffie warmt ons lekker op en we rijden daarna weer verder. Rond 13u stoppen we voor de lunch. Deze keer een bushokje genomen om te lunchen. Op deze manier zaten we in ieder geval redelijk uit de wind. Tegen 16u komen we in Charmes aan. De route naar de camping staat goed aangegeven en die is dan ook snel gevonden. We zetten de tent eerst neer om even goed te drogen. Daarna gaan we douchen. We laten de tassen nog even op de fiets zitten, die doen we later wel in de tent. We twijfelen nog even of we wel zelf koken, dit i.v.m. de wind en omdat het wellicht gaat regenen. Uiteindelijk blijft het gewoon droog en valt het met de wind wel mee.
Dag 13, zondag 19 juli 2009: van Charmes naar Vic-sur-Seille
Vertrek: 09.15u | Aankomst: 16.00u | Afstand: 82.35 km | Gemiddelde: 16.04 km/u | Fietstijd: 5.08.03 | Weer: half bewolkt, droog, 22c, wind ZW3
Lunneville
Doordat we gisteren zelf gekookt hadden en alles bij ons hadden zijn we gisteren niet naar de super geweest om nog verder inkopen te doen. Vandaag is het zondag dus we hopen dat we een super vinden die open is. Op voorgaande dagen hebben we gezien dat verschillende supers ook op zondag tot 12u open waren. We hebben dus een beetje goede hoop dat dat nu ook het geval is. Helaas is in Charmes helemaal niets open! Toch gisteravond boodschappen moeten doen. In Charmes steken we de Moezel over (Moeselle). De route gaat weer heuvel op, heuvel af, heuvel op, heuvel af. Het landschap begint langzaam te veranderen in steeds meer graanvelden afgewisseld met weilanden vol met koeien. De diverse vergezichten die we hebben zijn grandioos. Vlak voor Luneville zien we een klein winkeltje dat tijdschriften en wat levensmiddelen verkoopt en open is. We stoppen hier en kopen wat te eten voor vandaag en morgen. In Luneville stoppen we eerst nog even bij een bakkertje voor wat lekker brood en daarna voor een kopje koffie. We nemen een “Grande Café au Lait” en dat is inderdaad een “Grande”. Oftewel maat soepkop. We maken nog even wat foto’s bij het chateau en gaan daarna weer verder. Ook willen we er pinnen maar de enige pinautomaat die we zien blijkt het niet te doen. Als we stoppen om te lunchen begint het een beetje te spetteren, maar we zitten gelukkig droog. Daarna op weg naar Vic-sur-Seille. Rond 15.45u komen we daar aan en is het even zoeken naar de camping. Het blijkt niet echt een camping te zijn maar een soort vakantiepark waar een hoop mensen een (sta)caravan permanent hebben staan. Ze hebben toch een plekje voor ons. We zijn de enige fietsers op deze camping wat ons een beetje verbaas aangezien dit de enige camping zou zijn die vanaf de volgende dag te bereiken zou zijn. We zetten onze tent op, douchen en wassen wat kleren. Daarna halen we een flesje wijn voor bij het eten.
Dag 14, maandag 20 juli 2009: van Vic-sur-Seille naar Volstroff
Vertrek: 09.30u | Aankomst: 18.15u | Afstand: 93.48 km | Gemiddelde: 16.94 km/u | Fietstijd: 5.31.06 | Weer: half bewolkt, droog, 25c, wind ZW3
Samen in het veld
Vanochtend om 7.45u opgestaan. Tent weer ingepakt en langs een bakkertje in het dorp gegaan om wat brood te halen voor ontbijt. Tevens bij een tabakzaak kunnen pinnen. Om het dorp uit te komen hebben we direct een pittige klim voor de kiezen. Niet lang maar wel een stukje van 13% en dat valt goed tegen als je nog niet warm gereden bent. In Chateau Salin doen we nog wat verdere inkopen en voordat we eigenlijk goed op weg zijn is het al 10.30u. De route die we rijden is zeer mooi maar gaat nog steeds heuvel op heuvel af. Er lijkt geen eind aan te komen. De ene heuvel heb je net gehad of de volgende begint al weer. Je duikt iedere keer een plaatsje in, klimt naar de kerk, rijdt er omheen en klimt dan verder om het dorp uit te komen. Maar goed, dit was te verwachten in Noord-Frankrijk. Rond 11.30u komen we een ouder stel tegen (80+) die de route ook rijden en op weg naar Nederland zijn. Ze willen ook de Eiffel route rijden en in Trier een rustdag nemen, maar denken daar een dag later dan ons aan te komen. Ze rijden wat minder kilometers per dag dan wij doen. We praten nog wat en gaan dan verder. Naarmate de dag vordert merken we dat de geplande afstand van 85km voor vandaag best wel veel is. Mede door de vele heuvels en wind. Nicole is het beklimmen van de heuvels meer dan zat. De camping ligt opnieuw buiten de route en we twijfelen even of we hetzelfde krijgen als eerder. Wel een bord maar geen camping. Maar gelukkig na een 4 tal kilometers zijn we om 18u op de camping. We nemen eerst een biertje en gaan daarna de camping op. Op de camping staan veel Nederlanders. We scoren 2 flessen rosé bij een barrejte en daarna lenen we van onze buren een emmer en vullen die met koud water om 2 flessen wijn koud te houden. Daarna tent opzetten, douchen, koken, eten, flesje wijn, kaasje ….
Dag 15, dinsdag 21 juli 2009: van Volstroff naar Trier (D)
Vertrek: 09.00u | Aankomst: 16.00 u | Afstand: 88.18 km | Gemiddelde: 16.49 km/u | Fietstijd: 5.20.43 | Weer: half bewolkt, droog, 27c, wind ZW3
Langs de Moezel
Vannacht weer wat regen gehad maar dat was niet veel. Om 7.45u zijn we opgestaan en ontbeten. We hadden nog wat brood over van gisteren en hebben dat als ontbijt gebruikt. We hadden namelijk geen brood besteld op de camping. Om 9u stappen we op de fiets en rijden richting Cattenom. Nog even 15km heuvel op heuvel af en dan komen we bij de Moezel. Vanaf hier is het één lang fietspad langs de Moezel naar Trier. Onderweg stoppen we in een plaatsje om een koffie te drinken en tevens wat inkopen voor de lunch te doen. Om 13u stoppen we bij een bankje om even te lunchen. Aan de overkant van de Moezel is Luxemburg, terwijl wij aan de Duitse kant zitten. De route langs de Moezel is heel mooi. Een prachtig fietspad dat langs het water ligt. Af en toe rij je tussen de wijngaarden door of passeer je een camping. Het mooie is wel dat het een geheel vrijliggend fietspad is. Je hebt totaal geen last van overig verkeer, behalve als je af entoe een plaatsje door moet. Tegen 16u komen we op de camping aan. De camping ligt aan de overkant van de rivier en er zijn daar al meerdere fietsers. We hadden al besloten om hier een rustdag te nemen dus boeken we voor 2 nachten. We zetten onze tent op en nemen een douche. Nicole belt Jane op om te zeggen dat we er zijn en dat we haar ontmoeten in Trier. Jane is een oude buurvrouw van Nicole toen ze nog in Brazilië woonde. We stappen op de fiets en rijden naar het centrum van Trier. Daar gaan we op een terrasje zitten en nemen wat te drinken totdat Jane komt. Ze komt samen met haar zoon Thomas en we gaan met z’n allen ‘s-avonds lekker uit eten.
Dag 16, woensdag 22 juli 2009: rustdag in Trier
Weer: half bewolkt, droog 27c, wind ZW3
Trier centrum
Vannacht noodweer geweest. Althans zo leek het. Veel onweer, bliksem en regen. Gelukkig wordt het tegen de ochtend weer droog en rond 10u gaan we op de fiets weer de stad in. We zetten onze fietsen in de bewaakte fietsenstalling achter de Porta Negra en lopen daarna naar de VVV. Daar kopen we een stadswandling. We lopen door de hele stad en bezoeken de vele bezienswaardigheden. Rond het middaguur ploffen we op een lekker terras voor de lunch. Tegen 15u gaan we terug naar de camping. We gaan even liggen in de schaduw want het is best wel warm. Aan het eind van de middag komt ook het oudere stel de camping op die we een paar dagen eerder ontmoet hadden. ‘s-Avonds gaan we opnieuw de stad in om te eten. Later op de camping ontmoeten we een ander stel dat ook de groene route rijdt richting het zuiden en deze ook terug wil rijden, maar dan via midden Frankrijk terug naar Nederland.
Dag 17, donderdag 23 juli 2009: van Trier naar Gerolstein
Vertrek: 10.00u | Aankomst: 17.15u | Afstand: 80.43 km | Gemiddelde: 14.92 km/u | Fietstijd: 5.23.27 | Weer: half bewolkt, droog 22c, wind ZW3
Langs het spoor
Vannacht weer de hele tijd regen. Balen, we zullen toch niet de laatste dagen met de poncho moeten rijden. Tegen 7.30u is het droog en besluiten we snel de boel in te pakken. We maken de tent droog en pakken snel de tassen in die we daarna onder een afdak zetten . Net als we de tent willen afbreken begint het opnieuw te regenen. We pakken de tent nog opgezet op en dragen deze snel ook onder het afdek. Net op tijd want daarna komt het met bakken uit de lucht. We vouwen de tent redelijk droog op en stoppen hem in de tas. Daarna blijft het wachten tot het wat droger wordt. Dat duurt tot 9.30u. We hangen alle tassen aan de fiets en verlaten de camping. De route vandaag gaat omhoog de Eiffel in. Voordat we dat doen rijden we nog even langs de super om eten in te slaan en ontbijt te kopen. We kunnen daar ook koffie drinken en eten het ontbijt op. Na tienen gaan we dan echt fietsen. Het is niet te geloven, maar inmiddels komt zelfs het zonnetje weer een beetje door. We volgens nog even de Moezel en daarna gaan we zeg maar linksaf en volgen de rivier de Kyll. Ook hier loopt weer een fietspad langs dus dat is makkelijk fietsen. Ook loopt er een spoorlijn langs dus je zou verwachten dat er niet veel geklommen hoeft te worden. Dat klopt ook wel. De route gaat gelijdelijk omhoog, je merkt het eigenlijk niet. Tenminste, het grootste gedeelte. Af en toe zit er een onverwachtse klim in en is het kort en steil omhoog. De echte serieuse klim is bij de Kyllberg. Hier is het even pittig klimmen. Over een afstand van 1500m moet 7 tot 8% geklommen worden. Er bestaat een mogelijkheid om hier de trein te pakken, maar we hadden al van mensen gehoord dat dat nu niet kon omdat ze uitgerekend hier met het spoor bezig zijn. Dat klopt inderdaad, alhoewel we toch niet van plan waren om de trein te pakken. Aan het begin van de klim worden we door een wagen ingehaald en de bestuurder zegt min of meer lachend dat ons nog wel wat te wachten staat. Onderweg passeren we leuke dorpjes met leuke terrasjes en hotelletjes. We hadden al bedacht dat we zouden doorrijden naar Gerolstein en daar een hotelletje te pakken. Bij Gerolstein aangekomen zie ik op dat moment een bordje centrum over het hoofd en dus rijden we min of meer de verkeerde kant op. We komen op een verkeerde plaats Gerolstein binnen en zien niet waar een hotel is. We vragen het aan iemand en het enige dat we te horen krijgen is “naar boven”. Dat was nou net niet hetgene dat we wilde horen. Veel zin in weer klimmen hebben we niet. Toch rijden we naar boven en na veel gehijg en gesteun zien we uiteindelijk een bordje van het hotel… die nog verder naar boven wijst. Helemaal boven aangekomen blijkt het hotel een 4-sterren hotel te zijn. Tsja een moeilijke keuze, nemen we deze of rijden we weer naar beneden. Lang twijfelen doen we niet. We hebben geen zin om verder te rijden dus nemen we een nacht in dit hotel. Het is een lekkere kamer en we profiteren van de verwarming in de badkamer waar we alle kleren aan hangen om te drogen nadat we ze gewassen hebben. ‘s-Avonds eten we heerlijk in de brasserie van het hotel en nemen na afloop nog een karafje wijn mee naar de kamer.
Dag 18, vrijdag 24 juli 2009: van Gerolstein naar Heimbach
Vertrek: 10.00u | Aankomst: 18.00u | Afstand: 99.01 km | Gemiddelde: 14.34 km/u | Fietstijd: 6.54.11 | Weer: half bewolkt, af en toe een spetter, 22c, wind ZW3
Onderweg
De ochtend beginnen we met een heerlijk uitgebreid ontbijt. Daarna omgekleed en alle tassen naar beneded gebracht en aan de fiets gehangen. We rijden weer naar het punt waar we gisteren Gerolstein ingereden zijn. Op dat punt aangekomen zie ik nu dus wel het bordje centrum. We volgen de route en komen in het centrum aan waar we direct een aantal hotelletjes zien. Verdorie, hebben we gisteren opnieuw geklommen terwijl het dus niet nodig was. Aan de andere kant was het een lekker hotel en hebben we goed geslapen. We twijfelen of we dat hier in het centrum wel hadden gedaan want vlakbij de hotels staat een enorme kermis. Naar alle waarschijnlijkheid heeft dat aardig wat geluidsoverlast gegeven. In het centrum doen we eerst weer even inkopen voor de lunch en voor vanavond. De route gaat opnieuw via fietspaden langzaam omhoog naar het hoogste punt in de Eiffel route. Er zitten een paar lastige onverharde afdelingen tussen die over grove stenen gaat. Hierdoor is het langzaam naar beneden rijden en veel in de remmen hangen. Rond 13.30u stoppen we voor de lunch. Vrij laat maar de kilometers gaan niet zo snel. Aan het eind van de dag komen we bij een prachtig natuurgebied in de buurt van Gemünd. We rijden langs de oever van een stuwmeer (Urft-Stausee). De ene keer rij je iets boven het waterniveau, de andere keer moet je weer klimmen en rij je er een heel stuk boven. Bij de stuwdam zelf aangekomen moet we de Rurufer Radweg volgen. Dat gaat vlak na de stuwdam goed, maar nadat we een stuk geklommen hebben krijgen we een splitsing waar het even niet duidelijk is. Eén pad gaat verder omhoog, de ander buigt af naar links. Wel zien we bordjes met wandelroutes, maar een fietsbordje zie je niet. Op het laatste moment zien we een bordje “Rur” die geheel groen uitgeslagen is en waar een peil naar links op staat. We pakken dus deze route en zien daarna kilometers geen ander bordje meer. Zitten we nu toch verkeerd of… Het kan haast niet anders dan dat we toch goed moeten zitten. Helemaal beneden aangekomen zien we dan uiteindelijk toch het bordje naar de volgende plaats Heimbach. Dus toch de goede weg ingeslagen! In Heimbach denken we de camping te hebben gevonden, maar dat blijkt niet een echte camping te zijn, maar een plaats waar alleen maar stacaravans staan. Wel is er een aan de overkant maar daar hebben we nu niets aan. We rijden door want hierna zitten nog genoeg campings. Na een 5 minuten rijden komen we inderdaad een camping tegen. Hier ook veel stacaravans en helemaal achteraan een groot veld waar de tentjes en campers mogen staan. We zetten de tent op en Nicole gaat bij de campingwinkel wat wijn kopen. Daarna douchen. Ondertussen vallen er af en toe wat spetters. Vlak voordat het echt begint te regenen kunnen we nog net ons eten koken. Daarna begint het echt flink te regenen dus zit er niets anders op dan in de tent te blijven. O ja, de wijn die Nicole had gekocht is echt niet te drinken. We denken dat die flink over datum is want het lijkt wel azijn. Morgen kijken of we de flessen kunnen teruggeven.
Dag 19, zaterdag 25 juli 2009: vertrek Heimbach naar Maasbracht (NL)
Vertrek: 10.00u | Aankomst: 18.30u | Afstand: 108 km | Gemiddelde: – | Fietstijd: – | Weer: half bewolkt, af en toe een spetter, 22c, wind ZW3
Even de juiste knooppunten noteren
Gelukkig kunnen we de tent droog inpakken tussen wat kleine buien door. Ik rij alvast naar het winkeltje om wat ontbijt te kopen en te kijken of de flessen teruggenomen kunnen worden. Nicole rijdt achter me met de flessen wijn. Bij het winkeltje is het wachten op Nicole en na een tijdje besluit ik maar terug te rijden want ze komt maar niet. Net als ik bijna teruggereden ben komt ze eraan en verteld ze dat ze onder een auto terecht is gekomen. Haar achterwiel was weg gegleden en daardoor was ze gevallen. Gelukkig stond de auto al stil en reden ze allebei niet zo hard. Wel is ze op haar heup terechtgekomen en dat zal wel een flinke blauwe plek worden. Verder hadden de tassen de ergste klap opgevangen, maar gelukkig was er niets beschadigd aan haar fiets. Wel was één van de twee flessen wijn kapot gegaan. Ik neem de flessen wijn over en neem ze toch mee naar het winkeltje. In mijn beste Duits vertel ik dat ik de wijn erg zuur vond en dat die waarschijnlijk over datum was. Het oude vrouwtje in het winkeltje gaf te kennen dat ze geen verstand van wijn had en dat aan haar man zou doorgeven. Wel kreeg ik voor alle wijn het geld terug, zelfs voor de fles die kapot gevallen was en al was opengemaakt gisteravond. Met het geld koop ik wat broodjes voor ontbijt en daarna gaan we op weg. Vandaag volgen we verder de rivier de Rur. Na eerst nog wat heuvels te hebben gehad wordt het daarna steeds vlakker. Het pad langs de Rur is voor 80% onverhard en bestaat uit gravel en steenslag. Ondanks dat het flink geregend heeft en hier en daar flinke plassen staan, is het goed te rijden. De route is goed te volgen. Eigenlijk is het een kwestie van fietsbordjes volgen (net als de vorige dagen vanaf de Moezel) en verdwalen kan je niet. We moeten vandaag 3x de poncho aantrekken i.v.m. een flinke hoosbui. Meestal maar voor 5 minuten. Verder is het de hele dag droog gebleven met een zonnetje. Lekker fietsweer. Naarmate we Nederland naderen komen we ook de knooppunten tegen. Dat komt mooi uit want we willen de route iets afsnijden en eerder afbuigen richting Neerpelt i.p.v. helemaal door te rijden naar Roermond. We plannen de route via de knooppunten richting de grens en proberen in de buurt van de Maas ergens een camping te vinden. Net over de grens met Nederland vragen we het aan wat mensen want we zien verder geen bordjes die aangeven dat er een camping is. Er is wel een Landal Greenpark in de buurt maar dat is niet wat we zoeken. We besluiten om verder te rijden en komen in Maasbracht aan. Daar vragen we het nogmaals maar ook daar is niet bekend of er een camping in de buurt is. Dan maar naar Thorn rijden want daar zal toch wel een hotelletje zitten of zoiets. Echter het pontje wat we moeten nemen vaart ondertussen (18u) niet meer en we moeten een stukje omrijden om via de brug langs de A2 naar de overkant van de Maas te komen. We krijgen uitleg hoe we moeten rijden en gaan weer verder. Geheel onverwachts komen we een bordje tegen van boerencamping de Mispadenhof. We rijden daar naar toe en komen op een binnenplaats waar een gezellig terras is en een bar. We vragen of er nog een plaatsje is voor een nacht. De eigenaar is er even niet, maar we krijgen direct een biertje van het huis. Als de eigenaar even later komt blikt het geen enkel probleem te zijn en krijgen we een “eigen” plekje in de tuin van de boerderij. Ondanks een terras en een bar kunnen we er geen eten krijgen dus koken we zelf. We halen wel een flesje wijn bij de bar en beloven dat we na het eten nog even een afzakkertje komen halen. Wat er tijdens het afzakkertje allemaal heeft plaatsgevonden dat blijft uiteraard geheim. Wel kropen wij pas om 0.30u de tent weer in.
Dag 20, zondag 26 juli 2009: van Maasbracht naar Neerpelt (B)
Vertrek: 11.00u | Aankomst: 15.30u | Afstand: 54.9 km | Gemiddelde: – | Fietstijd: – | Weer: half bewolkt, droog, 24c, wind ZW3
Langs kanaal richting Neerpelt
Ondanks dat we pas laat in bed gedoken zijn worden we al om 7u wakker. We willen er nog niet uit en besluiten om nog “even” te blijven liggen. Even wordt 9.30u en dan wordt het toch echt tijd om op te staan. Gisteravond heeft wel zijn tol geëist en het opstaan wordt een – zacht uitgedrukt – moeizaam proces. Eerst maar even bijkomen en langzaam de boel weer inpakken. Tegen 11u zijn we dan zover om te vertrekken. Als alle tassen aan de fiets hangen en we weg willen komen we erachter dat we onze fietssleuteltjes in de tent hebben laten zitten en die is dus ingepakt. Gelukkig hebben we reserve sleutels mee dus die zoeken we op in een van de tassen. We gaan nog even via de boerderij om afscheid te nemen. De eigenaar moet er wel om lachen dat we nu pas vertrekken. Gisteren hadden we namelijk gezegd dat we wel vroeg zouden vertrekken zo rond half negen. Maar hij had gisteravond al door dat we dat niet zouden redden. Maar goed om 11u vertrekken we dan uiteindelijk. Het is moeilijk om op gang te komen en tegen 11.45u komen we in Thorn aan. De eerste stop van de dag en we besluiten om hier maar te ontbijten, dat hadden we dus nog niet gedaan. De keuken is nog niet open maar om 12.15u krijgen we een heerlijke uitsmijter. Na ons ontbijt rijden we verder via de knooppunten richting Neerpelt. Nicole rijdt niet lekker want ze heeft een spiertje in haar schouder verrekt tijdens de stop. Hierdoor is de snelheid niet hoog en duurt het nog wel even voordat we in Neerpelt zijn. Tegen 14u worden we gebeld door Nicole d’r moeder waar we zitten. Op dat ogenblik net langs het kanaal bij Bree. Achteraf blijkt dat Nicole had aangegeven dat we wel rond 13u in Neerpelt konden zijn. Van Bree naar Neerpelt is langs het kanaal rijden en is nog zo’n 25 km. We kunnen het tempo wat opschroeven en rond 15.30 rijden we Neerpelt binnen. We worden door iedereen (ouders Rolph, ouders Nicole, T.An) opgewacht en de boel is versierd met ballonnen en een boog met “arrivee” erop. Ze hebben er aardig wat werk van gemaakt en is leuk om te zien. We zetten de fietsen in de garage en onder het genot van een biertje en hapje vertellen we wat we de afgelopen 20 dagen allemaal hebben meegemaakt.
Dag 21, maandag 27 juli 2009: rustdag in Neerpelt
Weer: half bewolkt, droog, 24c, wind ZW3
Fietsen schoonmaken
Rustdag in Neerpelt. Dus kleding wassen en fiets schoonmaken. Ook nog even nieuwe batterijtjes gekocht voor mijn tellertje. Die is draadloos en de laatste 2 dagen doet deze het helemaal niet meer. Echter, nieuwe batterijen helpen ook niet dus ik heb een klein vermoeden dat deze (draadloos) kapot getrild is of zoiets. Gelukkig heb ik van Nicole d’r teller wel de totalen iedere dag opgeschreven dus er valt nog wel het een en ander achteraf te berekenen. De voorspelling voor de komende dagen is niet slecht. 24 tot 26 graden en een windje die van ZW naar ZO gaat draaien. Beter kan het niet en we denken in 2 dagen terug naar huis te kunnen fietsen. Van mijn vader had ik een route gekregen (totaal 180 km) die van Valkenswaard naar Lisse loopt. Desondanks besluiten we (onder grote druk van Nicole) om toch anders te gaan rijden. We gaan vanaf Eindhoven de LF7 (Oeverlandroute) te volgen richting Utrecht en daarna door te steken naar de LF4 (Midden-Nederland route) die richting Wassenaar loopt. Ergens rondom Leerdam zoeken we dan een camping.
Dag 22, dinsdag 28 juli 2009: van Neerpelt naar Leerdam (NL)
Vertrek: 09.30u | Aankomst: 17.30u | Afstand: 117 km | Gemiddelde: 18.33 km/u | Fietstijd: 6.38.00 | Weer: half bewolkt, droog, 22c, wind ZW3
Langs de Maas
Vanochtend om 9.30u vertrokken uit Neerpelt. Op internet hadden we al gezocht naar een camping rondom Leerdam en die blijkt er ook te zijn, in Leerdam zelf. Eerst naar Eindhoven en kijken of we daar de LF7 kunnen vinden. We hebben dit stuk naar Eindhoven al eerder gefietst en ik kan mij nog herinneren dat ik volgens mij de bordjes van de LF in het centrum had gezien. We rijden dan ook naar het station en inderdaad daar staan de bordjes. Dat was erg makkelijk gevonden. De LF route is gelukkig makkelijk te volgen en staat goed aangegeven. Tot aan Den Bosch gaat het dan ook van een leien dakje. Echter, bij Den Bosch zijn ze flink aan de weg bezig en als we de A2 over moeten zijn alle LF bordjes spoorloos verdwenen of we hebben er een gemist. In ieder geval, als we de A2 over zijn zien we ze niet meer staan. We pakken de kaart erbij en gaan op goed geluk een richting uit. De richting is in ieder geval goed en na verloop van tijd zien we de bordjes weer. Maar niet voor lang. Door het centrum van Den Bosch gaat het nog goed, net erbuiten gaat het opnieuw fout. Weer zijn ze aan de weg bezig en elk verkeersbord is weg. Opnieuw is het zoeken en weer op goed geluk rijden we verder. Een paar keer is het zoeken en uiteindelijk komen we de LF7 bordjes weer tegen. Wel ruim een 30-45 minuten kwijt geraakt met heen en weer rijden, keren, vragen, etc. Je snapt niet dat men zo makkelijk fietsroutebordjes weghaald en daarna ze óf niet terug plaatst óf er geen tijdelijke neerzet. De wegwijzers voor auto’s zijn over het algemeen wel snel teruggeplaats. Na Den Bosch gaat het verder en via de Bommelerwaard. Dit is een mooi gebied. Er staan hele mooie huizen hier in deze streek. Via 4 verschillende pontjes komen we aan het eind van de middag bij een boerencamping aan in Leerdam. We hadden geen boerencamping verwacht en bovendien ligt deze nog 4km buiten het centrum van Leerdam. We hadden nog niet alle spullen voor het avondeten en dus zit er niets anders op dan even op de fiets te springen en in het dorp bij de super nog even wat inkopen te doen. Tevens nog een flesje wijn gehaald en zo zitten we de allerlaatste avond van onze fietsvakantie weer buiten onze tent in het zonnetje te koken.
Dag 23, woensdag, 29 juli 2009: van Leerdam naar Voorhout
Vertrek: 09.00u | Aankoms: 16.00u | Afstand: 93.4 km | Gemiddelde 17.68 km/u – | Fietstijd: 5.28.00 | Weer: bewolkt in de morgen met lichte regen, middag half bewolkt, 22c, ZO3
Langs de Oude Rijn
De volgende ochtend is het niet zo mooi weer en dat terwijl het wel aangegeven was dat het zonnig zou zijn. Wel is de wind inderdaad gedraaid en zit hij redelijk in de rug. Rond 9u stappen we op de fiets voor het laatste stuk naar huis. We zijn nog niet vertrokken of de eerste spetters vallen al uit de lucht. Da’s balen. Laatste dag en dan regen! Maar gelukkig zet het niet echt door en blijft het bij wat lichte regen. Onder Utrecht willen we de LF RDD nemen die daarna weer aansluit op de LF4. We weten alleen niet waar de LF RDD voor staat. Pas als we het bordje zien snappen we het: “Rond De Domstad”! Logisch. Echter, één bordje gezien en daarna niet meer. Dus kaart er maar weer bij en kijken welke richting we opmoeten. Dat gaat allemaal goed en uiteindelijk vinden we ook de eerste bordjes van de LF 4 in Woerden. We besluiten hier dan ook maar even te stoppen voor koffie en lunch. Terwijl we daar zitten breekt dan zelfs het zonnetje nog door en wordt het nog lekker weer ook. Het laatste stukje richting huis is langs de ‘Oude Rijn’. Een leuke route zo langs het water. Om 16u rijden we Voorhout binnen en zijn we thuis. Onze vakantie zit erop!
