Op de (Euro)Vélo

Kilometer

Dagen

Uren

Gemiddelde km/u

Dit jaar (2012) hadden we weer het plan om een fietsvakantie te doen. Het plan was om weer per bus naar het zuiden van Frankrijk te gaan en vandaar naar Nederland te fietsen. Het bleek echter dat de eerst fietsbussen pas rond 6 juli zouden vertrekken terwijl we een week eerder al vakantie hadden. De bus was dus niet echt een optie. Dus kwam het idee om dan vanaf huis te vertrekken langs de kust van Nederland en België naar Frankrijk. Normandië aan te doen en daarna via de Loire richting Orléans, Parijs en daarna terug.

Uiteindelijk hebben we het anders gedaan. We lezen in mei dat de Vélodyssée (Eurovélo 1) eind juni klaar komt. De Eurovélo 1 is een fietsroute die vanaf het noorden van Noorwegen langs de kust, via Engeland, Frankrijk en Spanje helemaal naar Portugal loopt. De Vélodysée is het Franse gedeelte. Dus werd het plan als volgt: per vliegtuig naar Biarritz, daarna via de Vélodyssée de kust volgen naar St. Brevin. Vervolgens langs de Loire naar Orléans, daarna naar Parijs en uiteindelijk via Neerpelt terug naar huis.

De tickets worden gekocht via Transavia. Voor de twee fietsen betalen we elk Eur 40,–. Daarna was het even puzzelen hoe alle spullen mee te nemen in het vliegtuig. We vragen een fietsenhandel in Warmond of ze twee fietsdozen voor ons kunnen bewaren en dat was geen probleem. Daarna het probleem van de fietstassen. Met 2 voortassen, 4 achtertassen, een tenttas en een koeltasje heb je aardig wat volume. We hadden 2x 20 kilo bagage extra geboekt dus dat moest ruim voldoende zijn. Na wat rond gekeken te hebben op internet vinden we genoeg informatie dat 2 zgn. flightbags een uitkomst moeten bieden. We kopen deze flightbags van het huismerk van Bever sport.

Daarna is het kijken naar route informatie. Waar kan je informatie vinden, waar kan je eventueel kaarten en/of routeboekjes kopen. Van het stuk langs de westkust van Frankrijk (de Vélodyssée) blijkt zo goed als geen informatie te vinden te zijn op internet (althans niet in juni). De website van de Vélodyssée is nog niet geheel in de lucht omdat de officiële ingebruikname pas op 30 juni is. De fietsvakantiewinkel had ook niets en kan alleen bevestigen over de openingsdatum van de route. We weten dus ook niet of en hoe de route bewegwijzerd zou zijn. Het stukje langs de Loire is niet zo’n probleem. Daar willen we de Eurovélo 6 gaan volgen en daar is kaartmateriaal van. Van Orléans naar Parijs nemen we een stukje van de St. Jacobs route naar Santiago. Van Parijs naar Neerpelt nemen we de route van Paul Benjaminse. Deze laatste route hebben we in 2006 ook al eens gereden, maar toen naar Parijs toe.

Uiteindelijk nemen we Michelin kaarten mee van de westkust van Frankrijk en van de Loire tot aan Orleans. Verder de volgende routeboekjes: Deel 1 van de St. Jacobs fietsroute door Clemens Sweerman en “Onbegrensd fietsen naar Parijs of terug” van Paul Benjaminse. We gokken erop dat we ter plaatse in Frankrijk bij de diverse VVV’s informatie kunnen krijgen over de Vélodyssée en de Eurovélo 6. Verschillende routeboekjes van de Eurovelo kunnen ook gekocht worden via de Fietsvakantiewinkel.

De avond voor vertrek is het nog even puzzelen of alle tassen wel in de twee flightbags passen. Met wat passen en meten en wat uitgebreidere handbagage past alles dan toch. De fietsen zijn uit elkaar gehaald en passen in de dozen. Trappers moeten er sowieso vanaf. Bij Nicole d’r fiets moeten de rem/versnellingsgrepen van het stuur af. Ook het stuur moet er helemaal af en aan het frame vastgetaped. Mijn eigen fiets heeft een vlinderstuur en die kan dubbelgevouwen worden. Wel moeten bij mij ook de rem/versnellingsgrepen losgemaakt worden en aan het frame vastgetaped.

In het verslag hieronder staan diverse foto’s. Meerdere foto’s staan in ons speciale album van deze fietsvakantie.

Dag 0, zaterdag 30 juni 2012: Rotterdam – Biarritz

Vertrek: 13.20u | Aankomst: 15.30u

’s Ochtends al vroeg op want we moeten eerst Carina, Juliana en Yannick om zeven uur op Schiphol afzetten. Zij vliegen ook vandaag, naar Brazilië. Rond negen uur zijn we weer thuis om de auto in te laden voor de rit naar Rotterdam Airport. De dozen worden gevouwen achter in de auto gelegd en de fietsen gaan op het rek. Op Rotterdam Airport zullen we de fietsen dan in de dozen doen en de dozen dicht tapen.

Bob brengt ons om 10.00 uur naar Rotterdam. Hoewel we pas om 13 uur vliegen willen we toch op tijd zijn. We zijn inderdaad ruim op tijd in Rotterdam en kunnen rustig de fietsen in de dozen stoppen. We laten de banden leeglopen en stoppen de fietshelmen en bidons ook in dozen. Daarna is het met een hoop tape de dozen dichtmaken.

Klaar voor vertrek op Rotterdam Airport

We zetten de fietsen op een karretje en de flightbags op een andere, nemen afscheid van Bob en gaan naar de vertrekbalie. Er staat een kleine rij dus we moeten even wachten voordat we kunnen inchecken. We zijn niet de enige met fietsen. Er is ook een stel dat met een tandem naar Biarritz gaat. Het inchecken gaat zonder problemen, we moeten alleen de fietsdozen even op de band zetten om te laten wegen. Daarna de fietsen inleveren bij de ‘odd luggage’.

Daar wacht ons een leuke verrassing. Eerst komt de belader eens kijken naar het formaat van de dozen. Onze fietsen zouden geen probleem moeten zijn, maar voor de tandem kon het wel eens lastig worden. Alleen… als het toestel vol zit en er is teveel bagage dan gaan de fietsen niet mee! We staan even vreemd te kijken en zeggen nog dat er zelfs 6 fietsen per vlucht mee kunnen volgens de website van Transavia. De man lacht en zegt dat dat wel op de website kan staan, maar in die kleine toestellen passen toch echt geen 6 fietsen.

Daarna komt de volgende verrassing. De dozen moeten door een scanner om te kijken of er wel in zit wat er in zou moeten zitten: een fiets. Procedure. De vraag is alleen of de scanner wel groot genoeg is. Dat is die dus niet, dus moeten de dozen open. Leuk. Net een half uur voor de terminal gestaan om alles dicht te tapen en nu moet die dus weer open gesneden worden. Maar we hoeven ons geen zorgen te maken. Na het openmaken zullen ze de doos weer goed dichttapen.

Met een 20 minuten vertraging kunnen we uiteindelijk het vliegtuig in en vertrekken we naar Biarritz. Vlak voordat we instappen zien we nog net dat er 3 fietsdozen het toestel ingaan. De fietsen blijven dus in ieder geval niet achter!

Fietsen klaarmaken op Biarritz Airport

Aangekomen op Biarritz airport halen we de flightbags van de band. Ook de fietsen worden snel afgeleverd. We maken de dozen open, halen de fietsen eruit en zetten deze langzaam weer in elkaar. Ik heb een klein beetje schade want de beschermingsbeugel voor mijn derailleur is afgebroken. Nadat beide fietsen weer compleet in elkaar gezet zijn, hangen we de fietstassen er aan en gaan op weg naar de camping.

Via google maps had ik wat printjes gemaakt zodat we makkelijk naar de camping kunnen rijden. Onderweg begint het een klein beetje te spetteren, iets wat niet in onze planning zat! Maar goed de temperatuur is wel lekker, zo’n 21 graden. Het is trouwens wel weer even wennen dat alle tassen aan je fiets hangen. De camping is makkelijk gevonden en er is nog keuze uit diverse plaatsen voor ons.

We kiezen een plekje en zetten de tent op. Deze staat snel en het is net alsof het vorige week de laatste keer was dat we de tent hadden opgezet.
Omdat we nog geen gas hebben om te koken, gaan we naar Biarritz toe op de fiets om daar wat te drinken en te eten. We vinden een leuk tentje om te drinken en blijven daar uiteindelijk ook zitten om een heerlijke Paella te eten. Terug op de camping drinken we daar nog wat en kruipen uiteindelijk in ons tentje voor de eerste nacht.

Afstand: 16.87 km | Fietstijd: 1.20.25 | Gemiddelde: 12.85 km/u | Camping Ilbarritz: Eur 30,10 | Weer: bewolkt/spetters, 21c

Dag 1, zondag 1 juli 2012: Biarritz – Leon

Vanochtend zijn we al vroeg wakker. Eerste nacht in de tent is toch weer even wennen. Bovendien is het snel licht in de tent.

We balen een beetje want het regent. Tegen 8.30u staan we dan toch maar op, het is even droog. We maken de tent zo droog mogelijk en pakken deze en alle spullen zo snel mogelijk in. We zijn net op tijd, want vlak daarna begint het weer te regenen. We hangen alle tassen aan de fietsen en lopen daarna de steile helling op naar de ingang/uitgang van de camping. Hier is ook een winkeltje en we kopen hier campinggas en brood voor ons ontbijt. Omdat het nog steeds regent lopen we naar de overdekte bar van de camping om daar maar even te ontbijten. Dit mag in eerste instantie niet, maar als we uitleggen dat we zo weggaan op de fiets en we weinig zin hebben om in te regen te gaan staan ontbijten mogen we toch gaan zitten.

Na het ontbijt trekken we onze regenjasjes aan en stappen om 10u op de fiets voor onze eerste fietsdag. Grappig want we zijn nog geen 5 minuten onderweg en het houdt op met regenen.

Uitzicht op Biarritz

In Biarritz stoppen we nog even voor het maken van een paar foto’s en rijden daarna verder. Omdat we niet exact weten waar de route van de Vélodyssée loopt fietsen we op een kaartje uitgeprint van Google maps. Iets buiten Biarritz zien we fietsroute bordjes naar Bayonne en besluiten die te volgen. Op een groter informatie paneel zien we dat deze route ietsje om is. Toch besluiten we om toch maar door te rijden en de fietsbordjes te volgen. Bij Bayonne gaan we de brug over en rijden daarna richting de kust. Als we bij Plage de Métro komen – net buiten Tarnos – zien we zowaar het eerste bordje van de Eurovélo 1. We hebben de route gevonden. Nu kijken hoelang de bordjes de route blijven aangeven. Bij Plage de Métro stoppen we ook even voor een kopje koffie en lopen even naar het strand om te kijken.

Ons eerste bordje van de Vélodyssée.

Tot aan de camping rijden we zo’n beetje de hele tijd over een vrijliggend fietspad. Deze ligt of langs de weg of gaat door de bossen en duinen. De laatste 20km gaat over een oude spoorlijn en is makkelijk te rijden. De wind die er vanochtend nog niet was, neemt in de loop van de middag wat toe en hebben we een beetje tegen. Het is geen harde wind, maar je merkt wel dat je een aantal tassen aan je fiets hebt hangen. Omdat het de eerste dag is dat we fietsen beginnen we toch wel wat vermoeide benen te krijgen. We besluiten dus rond 16u – als we vlak bij Léon zitten – om een camping te zoeken. We vragen wat hulp aan wat mensen en het blijkt dat we dichter richting strand moeten gaan voor wat campings. Aangezien Léon dichterbij is en we daar ook wel verwachten een camping te vinden, rijden we die kant op. We zien gelukkig een bordje voor een camping en om 16.15u komen we aan op de camping.

We zetten eerste de tent op zodat deze kan drogen. Daarna drinken we een biertje in de bar en gaan douchen. We lopen daarna naar een klein winkeltje om wat inkopen te doen voor het avondeten.

Na het eten kijken we op de camping naar de finale EK voetbal en zien Spanje met 4-0 winnen van Italië.

Dag 2, maandag 2 juli 2012: Léon – Gastes

Vanochtend opnieuw vroeg wakker en opgestaan om 7.45u. We hadden gisteren de kleding gewassen en buiten laten hangen omdat het nog niet helemaal droog was. Helaas was het ’s nachts zo vochtig geworden dat de kleding natter was dan gisteravond. Gelukkig hebben we beide een extra setje kleding bij ons en kunnen die aantrekken.

Er staat ook een Nederlands stel op de camping met een caravan en zij fietsen in de omgeving. Ze leggen ons uit hoe we het makkelijkst weer op de route kunnen komen en om 9.30u zitten we op de fiets. We rijden richting Léon en gaan eerst naar de supermarkt om ontbijt en spullen voor de lunch te kopen. Bij de super komen we een Nederlandse man tegen die al 8 jaar in de buurt woont en hij geeft ons wat tips om te stoppen voor bezienswaardigheden onderweg. Uiteindelijk is het ruim 10.15u voordat we echt op weg zijn. We hadden bij Léon eigenlijk bij het strand moeten uitkomen maar omdat we gisteren van de route zijn afgegaan, rijden we nu iets anders. Het duurt dan ook even voordat we weer de bordjes van de Eurovélo1 tegenkomen.

Inwijding van de Vélodyssée

Opnieuw rijden we over vrijliggende fietspaden die door de bossen en duinen lopen. Het lijkt er zelfs op dat bepaalde stukken nog maar net klaar zijn, want het asfalt is zo nieuw dat je het nog kan ruiken.

In Contis Plage (Nord) stoppen we om een kopje koffie te drinken. Daarna lopen we nog even naar het strand en de zee.

De gehele dag blijft de route door de bossen en duinen lopen en gaat het heuveltje op, heuveltje af. In de buurt van Mimizan zien we op een gegeven moment een spandoek met daarop de aankondiging van de opening van de Vélodyssée.

Camping Les Près Verts, Gastes

Tegen 16u gaan we een camping zoeken. We waren er al wat eerder twee gepasseerd die bij het meer van Biscarrosse liggen maar even later niet meer. In de buurt van Gastes komen we er weer eentje tegen. Het is eigenlijk een camping waar alleen stacaravans staan. We gaan naar de receptie en we mogen onze tent opzetten voor een van de stacaravans die op dat moment niet verhuurd wordt. We mogen zelfs gebruik maken van de stoelen die bij de caravan staan.

We hadden nog geen inkopen voor het avondeten gedaan, alleen bij navraag blijkt dat de dichtstbijzijnde super zo’n 10km verder ligt. Op de camping zelf verkopen ze niets. Er zit dus niets anders op om in een klein restaurantje om de hoek te gaan eten.

Omdat het vroeg is gaan we eerst bij het restaurantje wat drinken. Daarna gaan we wat in de buurt lopen. Om 19u gaan we weer terug en eten er.

Dag 3, dinsdag 3 juli 2012: Gastes – Arcachon

Vandaag is het mijn verjaardag, 43 jaar geworden.

Vanaf Gastes gaan we weer verder. Eerst naar Parentis-en-Born waar we eerst wat inkopen gaan doen voor het ontbijt en lunch. Na een klein stukje verder fietsen stoppen we om te ontbijten. Via Biscarrosse fietsen we verder richting Biscarrosse plage. Om hier te komen moeten volgen we het fietspad door de duinen en krijgen zowaar een beste klim voor onze kiezen. De klim blijkt achteraf toch zo’n 10% te zijn. Niet echt iets wat je verwacht van een fietsroute. Maar toegegeven, het uitzicht en de route die we fietsen is wel heel mooi.

In Biscarrosse plage stoppen we even om wat te drinken bij een strandtent. Daarna gaan we weer verder.

Dunes du Pilat

We passeren ook “Dunes-du-Pilat”. Te laat hebben we door dat we hier even hadden kunnen stoppen om te kijken, maar omdat we net in een afdeling zaten waren we er voorbij voordat we het wisten. Dit was ook de plek waar die Nederlander het over had. Deze ‘wandelende’ duinen verplaatsen zich door de wind en slokken langzaam bomen en huizen op die onder het zand verdwijnen. Je kan de duinen ook beklimmen. Het schijnen de hoogste duinen van Europa te zijn. Wel zien we mensen er parapenten en sandboarden.

Als we in de buurt van Arcachon komen raken we de route kwijt. Eerst staan er nog fietsbordjes maar uiteindelijk niet meer. De laatste de we hebben geeft aan dat we rechtdoor moeten gaan. De keuze die we alleen hebben is links of rechts. Op goed geluk gaan we naar links en rijden een bepaalde kant op. We zien uiteindelijk een bordje camping staan, maar die geeft niet aan hoever het nog is. We besluiten even bij een postkantoor te stoppen om te vragen hoever het nog is en het blijkt dat de camping echt vlakbij ligt.

We volgen dus de bordjes en die sturen ons – helaas – naar boven.

3 juli 2012, koken op je verjaardag

We zijn lekker vroeg op de camping en boeken een plaatsje. Daarna gaan we eerst een paar biertjes drinken en later zetten we de tent op. Nicole wilde een speciale maaltijd maken voor mijn verjaardag, alleen hebben we hiervoor niet alle ingrediënten en de dichtstbijzijnde super ligt beneden bij de haven. Aangezien we niet zoveel zin hebben om met deze warmte naar beneden en weer naar boven te rijden, kopen we wat andere ingrediënten en wat wijn in het winkeltje op de camping.

’s Avonds ontmoeten we de Amerikaan Dave Dupont. Hij is per motor op weg naar Portugal waar hij zijn vrouw zal ontmoeten die per vliegtuig daar naartoe komt. We kletsen over van alles en nog wat en geven hem wat tips hoe hij kan rijden in ieder geval tot aan Biarritz.

Uiteindelijk duiken we pas laat de tent in. Om 4 uur in de nacht worden we wakker van onweer. Eerst is het nog ver weg maar niet veel later zit het recht boven ons. Ik haal voor alle zekerheid toch maar alle tassen de tent in (deze keer stonden ze nog buiten de tent) en ook de kleding die nog buiten hing. De regen valt uiteindelijk mee, wat lichte regen en als we opstaan is het gewoon droog.

Dag 4, woensdag 4 juli 2012: Arcachon – Carcans-plage

Het kost deze morgen wat moeite om op gang te komen. Dat laatste wijntje van gisteravond hadden we wellicht beter niet kunnen nemen. Maar goed je bent maar een keer per jaar jarig.

Om 8.30 staan we pas om en breken langzaam de boel op. We nemen afscheid van Dave en rijden daarna naar beneden naar de haven van Arcachon. We willen namelijk de boot nemen naar Cap-Ferret. Anders moeten we namelijk helemaal om Bassin d’Arcachon heen rijden.

Eerst stoppen we nog even bij de super om wat inkopen te doen. Daarna gaan we nog even naar de VVV om te kijken voor kaart materiaal. Daarna rijden we naar de plaats waar we de tickets moeten kopen voor de boot. De fietsen kunnen in ieder geval mee.

Fietsen op de boot in Archacon

Als we de tickets hebben gekocht hebben we nog zo’n 10 minuten voordat de boot vertrekt. Het blijkt echter een passagiersboot te zijn en de fietsen moeten op het dak. Dat houdt wel in dat alle tassen eraf moeten en opgestapeld moeten worden in het bootje. Daarna worden de fietsen op het dak van de boot en tegen elkaar gezet. Ze worden niet vastgezet maar staan gewoon los op het dak tegen een reling aan. Als dat maar goed gaat.

Om 11u beginnen we aan de overtocht en na een kleine twintig minuten varen zijn we er. De fietsen zijn gelukkig blijven staan. Als ze eenmaal van de boot zijn afgehaald hangen we alle tassen weer aan de fiets.

Om 11.30 zitten we dan uiteindelijk op de fiets en gaan op weg.

De route gaat nog steeds door duinen en bossen. Onderweg zien we nog twee hertjes. De route staat dan weer wel dan weer niet goed aangegeven. Zoals bij Lacanau Océan. Op een grote rotonde – waar je als fietser netjes over een fietspad rijdt – staat niet aangegeven welke kant we opmoeten. We krijgen wat hulp van wat mensen die ons een bepaalde richting opsturen en uiteindelijk vinden we het fietspad dat we moeten hebben. Hoewel, fietspad. Het is meer een soort betonnen richel waar we om rijden die zo’n 80 cm breed is. Op het moment dat we dan ook tegenliggers tegenkomen moeten we even afstappen omdat je gewoon niet elkaar kan passeren. Het is dan ook niet echt duidelijk of dit gedeelte nu wel of niet de officiële route is.

Fietspad door de bossen/duinen richting Carcans Plage

Toch rijden we verder en tegen 16u komen we aan in Carcans-Plage en zoeken de camping op. Het is een klein plaatsje en op de camping zitten veel jongeren die surfen. We krijgen een 3-tal plaatsen toegewezen waar we uit kunnen kiezen en moeten het nummer later even doorgeven. De ene plaats loopt nog meer af dan de ander. Uiteindelijk zetten we hem maar op een andere plek die in ieder geval valk is. Bij het doorgeven van het nummer blijkt dat deze de volgende dag gereserveerd is. We kunnen blijven staan als we er maar voor zorgen dat we voor 12 uur morgenmiddag de plek vrij hebben. Dat is in ieder geval geen probleem. We kopen eerst een biertje en nadat we de tent opgezet hebben en zijn gaan douchen, gaan we even het plaatsje in om te kijken en vlees te halen voor de Beef Teriaki. De plaatselijke slager is zelfs zo vriendelijk om het vlees voor ons alvast fijn te snijden.

’s Avonds begint het zo af en toe te spetteren maar gelukkig zet de regen niet echt door. Wel zijn we allebei vrij moe en Nicole kruipt al vroeg de tent in. Niet veel later slaapt ze al. Ik schrijf nog even het verslag van de dag en ga uiteindelijk om 22u ook de tent in om te slapen.

Dag 5, donderdag 5 juli 2012: Carcans-Plage – Saint Palais Sur Mer

We hebben beide goed geslapen vannacht maar worden toch weer vroeg wakker en weer met regen. Balen, want we hadden toch gehoopt op wat beter weer. Gelukkig kunnen we tent inpakken op het moment dat het even stopt met regenen. Op zich wel lekker, maar de tent gaat wel nat de tas is.

Om 9.30u rijden we van de camping af. We gaan eerst het dorpje in om wat brood te kopen. Het fietspad ligt vlakbij de camping en we pikken de route weer snel op. Weer worden we over die rare betonplaten gestuurd, nu nog smaller dan de vorige, zo’n 50cm breed. Het is dan ook niet eenvoudig om er op te blijven fietsen. Met de zware fietsen ben je snel uit balans en omdat de betonplaten zeg maar op het zand liggen is het gevaar groot dat je ervan afschiet.

Fietspad(?) buiten Carcans Plage

Op een gegeven moment kunnen we niet eens verder omdat het alleen maar zand is. Er zit niets anders op dan een andere kant op de gaan. We komen uit op een ander weggetje en het blijkt dat hier dus ook de Eurovélo1 overheen gaat. We hebben dus waarschijnlijk al vanaf Lacanau Océan – toen we al over die betonplaten reden – niet echt op de route gezeten. De betonplaten zijn dan ook hoogstwaarschijnlijk niet bedoelt als fiets maar als wandelpad. Waar de route dan wel heeft gelopen weten we niet. In ieder geval hebben we hem weer gevonden.

Daarna gaat het vrij soepeltjes en met het windje in de rug rijden we weer verder. In Montavilet les Bains stoppen we op de boulevard en lunchen. Daarna rijden we verder naar Pointe de Grave. Hier nemen we de boot naar Royan. Als we een kaartje kopen horen we dat de boot over 2 minuten vertrekt. Dus maken we even een kort sprintje en op het moment dat we de boot oprijden gaan de bomen achter ons dicht en gaan we vertrekken. We waren dus net op tijd en hadden anders een half uurtje moeten wachten.

Langs de kust net buiten Royan

In Royan rijden we eerst even naar de VVV om te kijken of ze wat kaartmateriaal hebben van de Eurovélo1. Specifieke informatie over deze route hebben ze niet, maar wel andere fietsinformatie. Deze blijkt zeer hulpzaam te zijn. We moeten een stukje terug rijden om de route weer op te pakken. Royan is een leuke plaats en de route loopt dan ook een groot gedeelte langs de kust. Het is overigens wel de eerste keer dat de route goed is aangegeven als we door een grotere plaats rijden. In Royan stoppen we ook nog even bij een supertje om wat Paella en wijn te kopen voor het avondeten. We kopen ook een nieuwe kurkentrekker. Deze is bij een vorige actie afgebroken en aangezien in Frankrijk de meeste flessen wijn nog steeds een kurk hebben, is het iets wat vervangen moest worden.

Tegen vieren passeren we een camping en besluiten om toch maar te stoppen. Het waait behoorlijk en hoewel die in de rug zit, ziet de lucht er dreigend uit en weten we niet hoelang we eventueel nog door moeten rijden voor een volgende camping. Bij de receptie van de camping zitten twee aardige dames en uiteindelijk krijgen we zelfs een speciale prijs omdat we op de fiets zijn. We zoeken een plaatsje op de camping en zetten de tent op. Nicole gaat daarna direct de kleding wassen en daarna nemen we een douche. ’s Avonds krijgen we af en toe een buitje regen. Het is dus tent in, tent uit.

Uiteindelijk wordt het toch nog droog en maken we een wandeling naar een strand iets verderop. Het grappige is dat we nu pas zien dat er drie campings op een rij liggen, waar wij de eerste genomen hebben. Iets wat we vanmiddag totaal niet gezien hadden.

Dag 6, vrijdag 6 juli 2012: Saint Palais Sur Mer – Rochefort

Vannacht veel regen gehad. In het begin hebben we er doorheen geslapen, maar later worden we er toch vroeg wakker van. Rond 8 uur blijven we toch nog maar even liggen want het blijft maar spetteren. Om 08.30 staan we op als het droog is. We pakken de tent weer in en kopen op de camping wat brood voor het ontbijt. Als we daar staan komt er ook een Duits stel op de fiets aan. Beide hebben een aanhanger achter de fiets. In de een zit hun zoontje in de ander zit de hond! Dit hadden we nog niet eerder gezien, dat iemand een hond meeneemt op fietsvakantie. We lopen nog even naar de receptie om na te vragen of er inderdaad een boot gaat van Ile d’Oléron naar La Rochelle en waar de fietsen op kunnen. Op deze manier kunnen we namelijk een hele hoek afsnijden. We hadden namelijk gehoord dat dit mogelijk was. Helaas, volgens de dame bij de receptie is dit niet het geval. Er varen wel boten, maar volgens haar zijn dat alleen toeristische boten en kunnen er geen fietsen meegenomen worden. We moeten dus anders rijden en gaan dan niet naar Ile d’Oleron.

Om 9.30u rijden we weg bij de camping en volgen nog steeds de Eurovélo1. De route blijft langs de kust lopen en maken we flink wat kilometers. Het is flink bewolkt en zo af en toe begint het te spetteren. Niet echt regen, maar genoeg om toch even het regenjackje aan te trekken.

Einde omleiding op route naar Rochefort

Via Marennes gaat de route naar Rochefort. Goed aangegeven. Zelfs een tijdelijke omlegging is zeer goed aangegeven met gele omleidingsbordjes. Alleen, als we weer op de officiële route komen is het jaagpad naast het kanaal totaal onbegaanbaar door het slechte weer. Op de route is net een nieuw laag zand/klei gegooid. Maar dit is zo zacht dat we met onze fietsen in het zand wegzakken. Er zit niets anders op dan over het gras te rijden naast de weg. Maar die is zo modderig dat binnen no time je banden onder de klei zitten. Gelukkig duurt het niet al te lang en achteraf hadden we misschien beter de doorgaande route kunnen nemen. Alleen die zou dan wel gaan over een heel drukke D-weg. Aan het eind van dit slechte stuk gaan we even aan de kant zitten om wat te eten. Terwijl we daar zitten zien we in bijna elke hoogspanningsmast een ooievaarsnest. Het is een grappig gezicht, en elk nest heeft wel 1 of 2 jongen.

Daarna gaat het weer verder langs het kanaal. Op een gegeven moment als ik tussen twee hekjes doorrij hoor ik een knal. Ik kijk naar beneden en zie allerlei visdraad in m’n wiel zitten. Ik stop en strek ruim 5 meter visdraad uit mijn wiel en fiets. Ik zie tevens nog meer draad zitten bij de hekjes. Blijkt dat iemand het visdraad heeft gespannen tussen de twee hekjes. De knal was het moment waarop het brak toen ik er tegenaan reed. Gelukkig zat het allemaal laag. Je moet er niet aan denken als dit op ooghoogte was gespannen. Op het zelfde moment komen er twee andere fietsers uit de andere richting. Het blijkt een Nederlands stel te zijn. Zij hebben net bij twee andere plaatsen hetzelfde gehad.

Camping La Bateau, Rochefort

Als we in Rochefort aankomen blijkt dat daar een jaarlijks feest is en het hele centrum is afgezet. We stappen van de fiets af en gaan lopend verder. Vervelende is alleen dat we niet exact weten welke kant we op moeten. Omdat er genoeg mensen zijn die het verkeer regelen vragen we aan een aantal welke kant de camping op is. Er blijken er twee te zijn. Een municipal die onder of naast een brug ligt en een andere ietsje buiten de stad. We kiezen voor de laatste en rond een uurtje of vier vinden we de camping dat bij een haventje ligt.

We krijgen een plaats toegewezen die helaas vol in de wind ligt. Maar als we achter de tent zitten is het best uit te houden. In ieder geval schijnt het zonnetje ook nog een beetje.

Dag 7, zaterdag 7 juli 2012: Rochefort – Saint Michel en l’Herm

Eindelijk een nacht gehad zonder regen. Een wonder. Het heeft ietsje gespetterd, maar regen mag je het niet noemen. We kunnen dus ook de tent droog inpakken.

Vanaf de camping is de Eurovélo1 route snel gevonden. Deze loopt namelijk een paar 100 meter bij de camping vandaan. Het landschap begint inmiddels wat te veranderen. Reden we eerst door de duinen en bossen, nu rijden we tussen graanvelden en zonnebloemen door. Vanaf Rochefort moeten we een stuk langs de Route National, maar ook hier ligt een vrij liggend fietspad langs of je rijdt via wat achteraf weggetjes. De wind waait aardig en zit gelukkig voor ons in de rug.

Châtelaillon-Plage

Tegen 12u komen we aan in La Rochelle. We rijden eerst naar de VVV om weer wat kaartmateriaal te vragen van de Vélo1. We kijken een beetje verbaast als ze nog nooit over de route hebben gehoord en dat terwijl de route dus gewoon 20 meter voor hun deur loopt. We krijgen wat kaartmateriaal mee waar allerlei fietsroutes op staan aangegeven. Omdat het tegen lunchtijd is, kopen we wat te eten en gaan in het park tegenover de VVV op een bankje zitten om te lunchen. Tegelijkertijd bekijken we de kaarten die we gekregen hebben om te zien of we de Eurovélo1 kunnen ontdekken. Dit valt niet mee, maar we zien wel een fietspad lopen langs de kust. Gezien de route tot nu toe vrijwel langs de kust heeft gelopen vermoeden we dat het nu ook het geval is.

Fietspad onderweg net voorbij La Rochelle

De Eurovélo route is in Rochelle wél goed aangegeven. Echter, we besluiten om een stukje af te snijden en wat kilometers te besparen en via een andere route richting fietspad langs de kust te gaan. Iets buiten de stad doen we nog even wat inkopen bij een super. Daarna verder. Het fietspad langs de kust is uiteindelijk ook vrij vlot gevonden. Helaas blijkt het geen fietspad te zijn, maar een soort schelpen/wandel pad. In het begin is het nog goed te befietsen, maar na verloop van tijd niet meer. Gelukkig hebben we redelijk gedetailleerde kaarten gekregen en dus kunnen we een andere route nemen via enkele kleine dorpjes. Na een paar keer de weg gevraagd te hebben of we de goede kant op gaan, rijden we na verloop van tijd zelfs weer op de Eurovélo1.
Achteraf hadden we het stukje afsnijden beter niet kunnen doen. Veel kilometers heeft het zeker niet bespaart, maar wel extra tijd gekost.

Inmiddels zitten we in de Vendée en volgen we de route weer. Helaas is het wel tegenwind. Tegen 16.30 uur komen we in Saint Michel en l’Herm. We zien direct een camping en besluiten om hier dan maar te stoppen. Nog 15 km verder fietsen naar de volgende plaats zien we vandaag niet zitten.

Dag 8, zondag 8 juli 2012: Saint Michel en l’Herm – Olonne sur Mer

Vannacht weer de nodige regen gevallen. Gelukkig is het droog als we rond 8 uur opstaan. Het zonnetje breekt zelfs even door! We breken de tent af, hangen de tassen weer aan de fietsen en gaan op weg.

Les Sables-d’Olonne

We snijden weer een stukje af en deze keer pakt het wel goed uit. Helaas is het nog niet al te warm met 18 graden, ondanks dat het zonnetje een beetje schijnt. We stoppen bij een super die op zondagochtend open is voor wat inkopen en rijden daarna verder. In La Tranche sur Mer stoppen we bij het VVV en vinden daar een kaart met alle fietsroutes in de Vendée. Perfect! Het is inmiddels de tweede keer dat we een VVV hebben die überhaupt goede fietskaarten heeft.
We rijden weer verder en volgen nog steeds de Eurovélo1. Het is verbazingwekkend hoe goed de route hier is aangegeven. Zelfs op de weg zijn aanwijzingen geschilderd hoe je moet rijden. De route voert op een gegeven moment om een gebied heen waar ze zout aan het winnen zijn. Eerst laten ze zeewater binnen stromen (pompen) en daarna blijft door verdamping het zout achter.

Tent opzetten op Camping La Loubine in Olonne-sur-Mer

We lunchen vandaag vrij laat. Vooral omdat langs de route niet echt een leuk plekje is om even te stoppen. Uiteindelijk stoppen we opzij van het plaatsje Bourgenay. We blijken een resort opgereden te zijn dat rondom een golfbaan is gebouwd (Golf Blue Green Port Bourgenay). In het ‘centrum’ van het resort, met allerlei winkeltjes en appartementen, gaan we op een bankje zitten en eten onze lunch.
Na de lunch fietsen we verder naar Les Sables-d’Olonne. De route loopt hier dwars over de boulevard en is prima aangegeven. Op een rustig tempo fietsen we over de boulevard. Daarna verder naar de volgende plaats waar we een camping willen zoeken.

Tijdens het fietsen passeren we een Nederlands stel met klein kindje en die staan op een camping die – toevallig – aan de route ligt. Ze fietsen voor ons uit om ons de weg te wijzen en uiteindelijk besluiten we om ook op deze camping te gaan staan.
’s Avonds worden we door het Nederlandse stel uitgenodigd om nog even wat te komen drinken.

Dag 9, maandag 9 juli 2012: Olonne sur Mer – Bourgneuf en Retz

Vannacht zowaar een nachtje zonder regen. De tent is dus droog (op wat dauw na) en kan makkelijk ingepakt worden. Even afscheid nemen van het Nederlandse stel en daarna weer op weg.

Boulevard van Saint-Jean-de-Monts

De route loopt nog steeds door de bossen en duinen en blijft makkelijk te volgen. Helaas missen we op een gegeven moment een bordje en rijden niet meer op de Eurovélo1. We wisten dat er ergens een splitsing was waar we extra moesten uitkijken, maar toch is het misgegaan. Resultaat is dat we vanaf “Fromantine” de doorgaande route gaan volgen. Uiteindelijk vinden we wel een andere route, de ‘Velo en Vendée’. We weten alleen niet zeker of dit ook de Eurovélo is. Dus besluiten om maar door te blijven rijden over de doorgaande route. De wind zit lekker in de rug, dus we zetten het grote mes erop en rijden lekker door.
Bij Bourgneuf stoppen we even bij de VVV voor wat camping informatie en we krijgen een redelijke kleine rustige camping als advies voor de overnachting, die maar een kleine 2 km verder is.

Het weer is vandaag ontzettend meegevallen. Eerst bewolkt en in de verte zien we de regenbuien. Als we verder rijden is de weg wel nat, maar het blijft zowaar droog. Later breekt het zonnetje zelfs nog door.

Dag 10, dinsdag 10 juli 2012: Bourgneuf en Retz – Frossay

Vanochtend om 6 uur al wakker geworden. Gelukkig daarna toch weer in slaap gevallen. Op de camping hebben we al brood gekocht voor het ontbijt, dus we kunnen als alles is ingepakt direct gaan fietsen. We willen ergens langs de kust stoppen om even te ontbijten.
Aan de receptie vragen we nog even hoe we weer naar de route moeten komen en gelukkig is die makkelijk gevonden. Hoe makkelijk die gevonden is, raken we hem ook weer kwijt. In Les Moutiers stoppen we even om te ontbijten. Daarna weer verder. We pikken wat later toch weer de route op. Deze loopt alleen niet langs de kust maar iets verder naar binnen toe. Hierdoor is het wel heuveltje op heuveltje af en door smalle straatjes in diverse kleine dorpjes.

St. Brevin

Tegen 12.30 uur zijn we in St. Brevin en stoppen we deze keer voor pizza als lunch. In St. Brevin verlaten we min of meer de Eurovélo1 en gaan we verder op de Eurovélo6 die langs de rivier La Loire loopt. Deze willen we nu volgen tot Orléans.
In Painboeuf stoppen we bij de VVV en kopen daar twee goede kaarten waar de Eurovélo6 op staat aangegeven. Op de kaarten staan ook de campings aan en rondom de Loire en dat maakt het iets makkelijker plannen.

Camping municipal in Frossay

De Eurovélo6 loopt alleen niet de hele tijd direct langs de Loire. Het blijkt dat je regelmatig ook wat verder het ‘binnenland’ in moet om de route te volgen. Tegen 16u rijden we langs een camping. Het blijkt een simpele 2-sterren camping te zijn en is een camping Municipal (gemeente camping). Er is niemand aanwezig en het blijkt dat je het gemeentehuis moet bellen om aan te geven dat je er bent. Dat wordt een probleempje want dat zit er voor ons niet in. Gelukkig is er een behulpzame Française die even voor ons wil bellen. Het blijkt dat er aan het begin van de avond iemand langskomt om alles te regelen. Dat komt mooi uit want dan kunnen we direct doorgeven dat de douches veels te heet staan afgesteld. Je verbrand bijna levend.

Inmiddels zie ik (Rolph) ook dat mijn achterwiel een gebroken spaak heeft aan de tandwiel kant. Ik denk dat ik dit al ongeveer twee dagen heb aangezien ik al een tijdje wat hoor aanslepen. Ik heb alleen niet de link gelegd dat het een spaak zou kunnen zijn. Ik heb wel reserve spaken bij me, maar aan die kant kan ik niets repareren. Morgen dan maar in een stad een fietsenmaker opzoeken.
Tegen de tijd dat we gaan slapen is er nog niemand langs geweest en lijkt het erop dat we een goedkope overnachting hebben.

Dag 11, woensdag 11 juli 2012: Frossay – Ancenis

Als we om 9u vertrekken is er nog steeds niemand langsgekomen om af te rekenen en dus stappen we op de fiets en gaan verder.
Een fietsenmaker is nog niet zo makkelijk gevonden, ook al rijden we langs de Loire die gepromoot wordt om zijn fietsvriendelijkheid. De kleine plaatsen waar we doorheen rijden hebben er in ieder geval geen. Dus rijden we rustig richting Nantes en hopen dat we er daar wel een kunnen vinden. De kaart die we hadden gekocht geeft in ieder geval aan dat er daar wel een zou moeten zijn.

Fiets in reparatie in Nantes

Tegen de tijd dat we rond het middaguur in Nantes zijn komt de regen met bakken uit de lucht. Inmiddels is er nog een spaak gebroken en dus wordt het zeker noodzaak om mijn wiel te laten repareren.
Ik zie iets van een fietsenmaker en stop om te vragen of hij mijn wiel kan repareren. Helaas blijkt de zaak alleen brommers en motoren te repareren en kan ons niet helpen. Wel geeft de eigenaar aan dat in het centrum van Nantes verschillende fietsenmakers zitten, we moeten de brug maar over.
De tweede echte fietsenmaker kan ons wel helpen, maar dat wordt pas morgen. Balen, want dat wordt dus een hotelletje. Maar ook hij weet nog een andere fietsenmaker niet veel verder in de straat. Op de fiets dus maar weer en daar proberen. Overnachten kan altijd nog.
De derde kan ons ook helpen… maar pas over 5 dagen. Tuurlijk, daar kunnen we best wel op wachten. Of de man nu serieus is of gewoon niet wil helpen weet ik niet, maar dit slaat echt nergens op. Gelukkig weet ook deze persoon nog een andere fietsenmaker ‘ergens’ in of voorbij het centrum, een nieuwe zaak. Dus stappen we weer op de fiets en rijden verder.
We rijden het centrum door, maar geen fietsenmaker te vinden. Dus we draaien om en rijden terug. We snappen er niets van want hij zou toch ergens moeten zijn. We vragen om wat hulp en krijgen te horen dat deze nieuwe fietsenmaker in de oude VVV zit. Aha, daar zijn we wel langs gereden. Alleen aan de buitenkant stond er nog met koeienletters op dat het de VVV was.
Als we aankomen bij de zaak en vragen of ze me kunnen helpen met het repareren is het geen probleem. De mecanicien wordt er bij gehaald en hij zegt dat hij iets meer dan een half uurtje nodig heeft. Als wij even ergens koffie gaan drinken en lunchen en na een klein uurtje terugkomen dan is alles klaar. Pardon? Uurtje? Dat gaat makkelijk. Van ‘de volgende dag’, naar ’5 dagen’, nu nog maar ‘een uurtje’.
Maar goed, we laten mijn fiets achter en gaan iets verderop in een cafeetje een koffie drinken met wat erbij.

Onderweg naar Ancennis

Als we na een uurtje terugkomen is de man bijna klaar. Mijn wiel heeft twee nieuwe spaken. Mijn reserve kon/wilde hij niet gebruiken en hij had net alle andere spaken nagetrokken en opnieuw mijn wiel gericht.
Mijn wiel wordt weer in mijn fiets gezet en na het betalen van (maar) 50 Euro vervolgen wij onze reis.

Tegen 16u komen we aan in Ancenis en zoeken we de camping op die aan de andere kant van de rivier ligt. Gelukkig schijnt het zonnetje weer, want die regen wordt je al wel snel zat. Helaas blijft het niet droog want tijdens het eten moeten we toch de tent weer in omdat het begint te spetteren.

Dag 12, donderdag 12 juli 2012: Ancenis – St. Mathurin S. Loire

Vanochtend al weer snel op de fiets en na een half uurtje stoppen we even om wat te ontbijten. Daarna weer verder. We rijden de hele tijd over een dijk langs de Loire. In Montjean S.Loire stoppen we voor een kopje koffie net als het weer begint te miezeren. Het is vandaag zo’n “regenjas aan, regenjas uit” dag. Het regent niet hard, maar je wordt er wel drijfnat van als je geen regenjas aantrekt. Gelukkig is het niet koud en zit de wind nog steeds in de rug. Dat laatste is in ieder geval een voordeel. We komen genoeg fietsers tegen die tegen de wind in ploeteren.
In Savennieres stoppen we even bij een bakkertje om wat brood te kopen voor de lunch. We zijn net op tijd, want als we naar buiten stappen gaat de deur op slot en het rolgordijn naar beneden. Enkele andere fietsers die er net aankomen zijn werkelijk 10 seconden te laat. We stoppen even later en kunnen zelfs in het zonnetje de lunch nuttigen. Het zonnetje schijnt maar even want niet veel later begint het opnieuw te miezeren.

We gaan niet naar Angers maar kruisen onderlangs de stad en blijven de Loire volgen. Hoewel het nog vroeg is (nog geen vier uur), besluiten we toch om te stoppen. De volgende camping zou over ongeveer 10 kilometer zijn. We hebben er echter al 85 kilometer opzitten en vinden het wel genoeg voor vandaag.

Koken op Camping Port La Vallée in Saint-Mathurin-sur-Loire

In St.Mathurin S.Loire zoeken we de camping op. Deze 2-sterren camping ligt naast de kerk. We hopen dat we daar niet teveel last van hebben. De beheerder is er niet maar als we later in de tent zitten omdat het regent, komt hij naar onze tent toe om een tientje te innen.
Het blijft regenen dus er zit niet veel anders op dan in de tent te koken of… Uiteindelijk koken we in het was/keukenhok. Hier is genoeg ruimte om droog te staan en alles klaar te maken. Eten doen we dan wel lekker in de tent. Gelukkig wordt het later wel droog en lopen een rondje door het dorpje en drinken een kopje koffie bij de plaatselijke pizzeria.
De voorspelling is dat het vanaf zondag wat beter gaat worden qua weer. We hopen het maar. In ieder geval zijn we blij dat we niet richting Bretagne/Normandië zijn gegaan. Hier regent het nu volop en is het er maar 15 graden.

Dag 13, vrijdag 13 juli 2012: St.Mathurin S.Loire – Villandry

Crêpe eten tijdens de regenpauze in Montsoreau

Vannacht veel regen gehad. Ook bij het opstaan regent het nog. Als bij een wonder houdt het eventjes op met hard regenen als we de tent willen inpakken. We pakken alles snel in en gaan daarna op weg.
De eerste 30km van vandaag blijft het zelfs droog.
Als we in Saumur even stoppen bij de VVV om te kijken of we deel 3 van de route kunnen kopen begint het echt te regenen. Een half uurtje later stoppen we bij een leuk restaurantje om even wat warms te drinken en een crêpe te eten. Niet veel later stoppen er nog 4 fietsers die ook even willen opwarmen.

Modderig fietspad onderweg door de vele regen

Na een lang half uurtje fietsen we weer verder. Het regent helaas nog steeds en het lijkt er op dat het niet droog gaat worden. We nemen de beslissing om niet meer de route te volgen maar gewoon over de D-weg te blijven rijden. Niet alleen omdat dit sneller is maar ook omdat de route af en toe over onverharde of schelpen paadjes gaat, die met deze regen onbegaanbaar zijn geworden. Nadeel alleen van de D-weg is dat je het snelle autoverkeer hebt en door alle regen je minder zichtbaar bent. Maar goed, met gele tassen, gele regenjas en de fietsverlichting aan, rijden we verder.

Als we tegen 17u in Villandry aankomen en het nog steeds regent besluiten we om een hotelletje te nemen in plaats van naar de camping te rijden. Het hotelletje is snel gevonden en na een heerlijke warme douche nemen we een drankje en diner beneden.
We hopen dat het morgen beter weer wordt, want al deze regen is geen pretje. Het lijkt in ieder geval de goede kant op te gaan want later op de avond wordt het droog en zien we zelfs nog even het zonnetje.

Dag 14, zaterdag 14 juli 2012: Villandry – Onzain

Gemeentehuis Tours

Als we ’s ochtends wakker worden is het zowaar droog buiten. Na het ontbijt stappen we weer op de fiets en gaan verder richting Tours. We blijven over de doorgaande weg rijden omdat we niet geloven dat de onverharde route al goed begaanbaar is.
In Tours stoppen we bij de VVV en kopen hier deel 3 van de Loire (Eurovélo6) route. Deze hadden ze gisteren niet in Saumur. Helaas hebben bij de VVV in Tours niet een route van de Eurovélo3. Deze wilde we graag hebben als alternatief voor de Santiago Route van Orléans naar Parijs.
In Tours stoppen we ook nog even voor een kop koffie en rijden we even langs de kathedraal voor een foto. Daarna weer verder. Iets buiten Tours staat een groepje fietsers die ons stopt en vraagt of we een pomp bij ons hebben. Er blijkt een zachte band te zijn en er moet wat lucht bij. Ze lenen even mijn pompje en daarna rijden we weer verder.
In Amboise stoppen we even om te lunchen naast het Chateau. We hebben nog even zitten twijfelen of we naar Chenonceau zouden rijden, maar dat laten we vanwege de afstand toch maar schieten. Enkele jaren geleden hebben we dit chateau ook gezien, dus de noodzaak is niet zo groot om er weer naar toe te gaan.
We rijden daarom verder en zoeken een camping in Onzain. Die blijkt makkelijk gevonden en nadat we de tent hebben opgezet, gaan we direct het dorp in op zoek naar een super. Gelukkig is deze ook nog open, ondanks dat het 14 juli is, de nationale feestdag in Frankrijk.

Voorbereiding diner op camping municipal Onzain

Terug op de camping moeten we helaas de tent in omdat het weer begint te regenen. Het onweert in de verte maar we hebben geluk dat het niet boven ons komt. We gaan even douchen en kijken later wel of we in of buiten de tent moeten koken. Helaas heeft het toch zoveel geregend dat na verloop van tijd blijkt dat we in een kuiltje staan waardoor al het water langzaam in de tent loopt. Er zit dus niets anders op dan alle haringen er uit te halen en de tent op te pakken en 5 meter verder neer te zetten waar het iets hoger is. Daarna blijft het regenen zodat we ook het vuurwerk missen dat wordt afgeschoten. We hadden weinig zin om in de regen te gaan staan kijken. Gelukkig blijft het de rest van de nacht wel droog.

Overigens hebben we nog steeds de wind in de rug! De route volgt nu zo af en toe ook niet meer direct de Loire, maar gaat wat meer het binnenland in. Hierdoor moet er af en toe kort geklommen worden en rijden we tussen de druiven, graan en zonnebloemvelden door.

Dag 15, zondag 15 juli 2012: Onzain – Beaugency

Vanochtend bij het opstaan maar 14 graden buiten. Niet echt warm om het zo maar te noemen voor midden zomer. Toch valt het weer op zich wel mee. Het is niet echt koud en in de middag wordt het toch wel 20-22 graden. Wel jammer dat het niet ietsjes warmer is, want dat maakt het fietsen wel prettiger.

We volgen nog steeds de Eurovélo6 (Loire) route en bij Blois gaan we richting Chateau Chambord. Hier gaat het even fout en komen we op een verkeerde fietsroute terecht. Het gevolg is dat we niet in Hausseau maar in Pré Chambord uitkomen. Dit ligt een stukje verder dan Chambord en dus moeten we een stukje terug fietsen en via een omweg komen we alsnog bij het Chateau uit. Al met al lijkt het qua kilometers niet zo heel veel verschil uitgemaakt te hebben.

Bij Chateau Chambord

Bij het Chateau ploffen we neer in het park en eten daar onze lunch. We vragen aan wat mensen of ze van ons een foto samen willen nemen en raken wat aan de praat over waar we vandaan komen en waar we naar toe moeten. Als ze horen dat we in Biarritz gestart zijn en nog naar Amsterdam (eigenlijk Voorhout, maar dat kent niemand) is de verbazing erg groot.

De bedoeling was dat we vandaag tot Orléans zouden rijden. Gezien het aantal kilometers blijkt dat niet haalbaar en dus moeten we eerder stoppen. Uiteindelijk stoppen we op de camping in Beaugency, mede vanwege het feit dat er verderop geen camping meer zit tussen deze plaats en Orléans.
Helaas begint het in de avond toch weer te regenen en zit er niets anders op dan maar weer in de tent te kruipen en daar te koken.

Dag 16, maandag 16 juli 2012: Beaugency – Toury

Gelukkig is het afgelopen nacht opgehouden met regenen en worden we zowaar wakker met een strakblauwe lucht. Een wonder!

Orléans

We fietsen naar Orléans en rijden naar de VVV om toch nog een keer te proberen de Eurovélo3 te kopen. Helaas hebben ze deze hier ook niet en een plaatselijke boekhandel kan ons ook niet helpen. We gebruiken daarom de Santiago route om van Orléans naar Parijs te rijden.
Nu we toch in Orléans zijn drinken we hier ook even een kop koffie. Rond het middaguur stoppen we even om te lunchen.

We rijden nu niet meer via bordjes maar via de beschrijving van de Santiago Route. Dit is wel weer even wennen, lezen en kijken tegelijkertijd. Maar na een tijdje gaat dit wel weer. Omdat het naar Parijs nog ruim 130 kilometer per auto is en de route zeker niet in een rechte lijn loopt, besluiten we om er toch nog maar een overnachting tussen te nemen. Het wordt anders wellicht te ver of te laat als we in Parijs aankomen.
In het plaatsje St.Hilaire-St.Mesmin op de “Rue de Verdun” zien we opeens een vreemd wagentje ons tegemoet rijden. Het blijkt de auto van Google Streetview te zijn. Als die ons is gepasseerd stop ik om direct op te schrijven waar we zijn. Uiteindelijk duurt het ruim een jaar voordat de foto’s zijn verwerkt in Google Streetview en kunnen we onszelf bewonderen op de fiets.

Camping municipal in Toury

In Toury aangekomen missen we bijna de camping. Hij staat dan ook niet echt aangegeven en het is een simpel veldje met zo’n 10 plaatsen. Een aantal zijn er al (permanent?) bezet en als we bezig zijn de tent op te zetten, komt er nog een Nederlandse familie het terrein oprijden. Na het opzetten van de tent, douchen we even en gaan even het dorpje verkennen en wat drinken. Als we terugkomen op de camping is deze zowaar helemaal vol!

Dag 17, dinsdag 17 juli 2012: Toury – Parijs

We vertrekken deze ochtend helaas net iets te laat om weer een gratis nachtje slapen te hebben. Gisteren is er niemand langsgekomen en het vermoeden dat we hebben is dat iemand de plaatselijke politie moet hebben getipt dat de hele camping volstond. Dus om 8.30 komt er een plaatselijk bromsnor even het geld innen voor een nachtje slapen.
Het is bewolkt als we op de fiets stappen en in het dorpje stoppen we eerst even bij de bakker voor wat broodjes voor het ontbijt die we later nuttigen.
Niet veel later breekt het zonnetje door en wordt het zowaar eindelijk nog eens een keertje warm.

Aankomst in Parijs bij Pantheon

Naar Parijs toe gaat het alleen maar omhoog en ook de laatste 15 kilometer is alleen maar heuvel op. Die laatste 15 kilometer zijn wel heel apart. Je rijdt Parijs binnen via een fietspad die helemaal apart ligt in een soort groene strook.
De totale afstand blijkt vandaag toch nog aan de hoge kant te zijn: 112 km. We zijn dan ook pas om 18u in het hotel. Het is hetzelfde hotel dat we ook hebben gebruikt toen we naar Parijs fietsten in 2006. Het heeft inmiddels wel een andere eigenaar en andere naam. Gelukkig konden we het hotel makkelijk vinden. Aangekomen bij het hotel vertellen we dat we hier in 2006 ook zijn geweest met de fiets en dat het ons erg goed was bevallen. Of dit geholpen heeft weet ik niet, maar we krijgen een superior room van normaal Eur 150,00 voor maar Eur 80,00 per nacht.
Die avond eten we met Stella (nichtje van Nicole) en Rafael die beide in Parijs wonen. Morgen dagje sightseeing in Parijs.

Dag 18, woensdag 18 juli 2012: sightseeing Parijs

Vanochtend lekker rustig aan gedaan en pas om 9.30 uur uit bed gekomen. Na een douche en aangekleed te hebben eerst op zoek naar een tentje voor ontbijt en koffie. Niet zo’n moeilijke opgave in Parijs.

Daarna naar Bookeen. Bookeen is een bedrijf waar wij een e-reader van hebben en een aantal dagen geleden is de batterij van Nicole d’r e-reader doorgebrand. Via internet hebben we het adres van Bookeen kunnen achterhalen en die bleek toevallig in Parijs te zitten, niet eens zover van ons hotel vandaan.
Dus we springen op de fiets en rijden eerst naar hun toe. Als we daar aankomen zijn ze zeer verbaasd en reageren ze een beetje ongemakkelijk. Blijkbaar komen er nooit klanten bij dit kantoor. Als we de doorgebrande batterij laten zien en vragen of ze een andere voor ons hebben worden we even geparkeerd in een kantoortje. Niet veel later krijgen we een nieuwe die we niet hoeven te betalen en worden we met zachte doch dwingende hand het pand weer uitgestuurd.

Centre Pompidou in Parijs

De rest van de dag gebruiken we om weer kris-kras door Parijs te rijden. Naar de Eifeltoren, het Louvre, de Notre Dame en nog een paar andere plekken. Tegen 15u zijn we weer terug bij het hotel en zetten de fietsen neer. Daarna gaan we wat rondlopen o.a. bij het Canal Saint Martin. Dit kanaal blijkt een heel stuk onder de stad door te lopen en uit te komen in de Seine. ’s Avonds eten we bij een leuk restaurantje op de hoek bij het kanaal.

Morgen volgen we een heel stuk dit kanaal om Parijs weer uit te komen. We volgen dan de route “Fietsen naar Parijs en terug” naar Nederland. Morgen wordt ook weer een lange dag. Omdat we in 2006 naar Parijs zijn gefietst willen we nu de route terug volgen en in dezelfde plaatsen overnachten als toen.

Dag 19, donderdag 19 juli 2012: Parijs – Pierrefonds

Camping La Chênaire in Pierrefonds

Vanochtend met bewolking vertrokken uit Parijs en een stuk koeler. Na de warme dag gisteren in Parijs is het misschien wel zo lekker. De eerste 25 kilometer volgen we het kanaal dat ons in (noord-) oostelijke richting Parijs uitleidt. In de buurt van het plaatsje Gressy verlaten we het fietspad langs het kanaal en moeten we de binnenwegen gaan volgen.
Het tempo zit er vandaag niet zo erg in. Het gaat langzaam mede omdat het constant heuvel op en af gaat.
In de loop van de middag komt het zonnetje tevoorschijn en wordt het lekker fietsweer.
Het laatste stuk van de route rijden we door het bos “Forêt Domaniale de Compiègne”. Onderweg zien we zelfs een vos en hebben geluk dat deze even blijft zitten zodat hij op de foto gezet kan worden. Bij Saint-Jean-Aux-Bois pakken we ergens een verkeerde richting en komen niet in Pierrefonds uit maar iets ten noorden op de D973. Achteraf komt dit goed uit want we rijden zo direct langs de camping waar we wilden overnachten.
We melden ons bij de receptie van de camping en zetten daarna de tent op.
Tent opzetten valt niet mee, aangezien de grond kei en keihard is. De haringen krijg ik er niet in zonder hulp van een hamer die we even lenen van onze Vlaamse buren.
Gelukkig is het nog zonnig en kunnen we lekker naast de tent zitten en koken.

Dag 20, vrijdag 20 juli 2012: Pierrefonds – Laon

Nadat we de tent opgebroken hebben en alles ingepakt rijden we eerst richting Pierrefonds om bij een bakkertje wat brood te kopen voor het ontbijt en lunch. Bij het bakkertje komen we twee Nederlandse dames tegen die ook op de fiets zijn. Zij gaan richting Parijs. We praten even met elkaar en wisselen wat ervaringen uit. Ze geven ons nog een tip over een camping onderweg omdat een ander niet meer bestaat. Wij geven hun nog onze hotel locatie door in Parijs.

Onderweg

Daarna gaat het verder richting Laon. Nog steeds is het een heuvelachtige omgeving. We volgen nog steeds de Benjamin route “Fietsen naar Parijs en terug”. Vervelende van dit boekje (versie 2003) is dat de terugreis beschreven is achterin het boekje, terwijl alle kaarten door het hele boekje zitten bij de beschrijving van de heenreis. Resultaat is dat we regelmatig even moeten stoppen op plaatsen waar het onduidelijk is welke kant we op moeten. We pakken dan het boekje om naar de juiste kaart te bladeren om zo te kunnen bepalen waar we heen moeten.

Tegen 16u komen we aan op de camping in Laon en schijnt lekker het zonnetje. We drinken even een biertje en zetten daarna de tent op. Helaas op dat moment begint het weer te spetteren. Vervelend want ook alle kleding hangt buiten te drogen. Maar goed, zonder wind en zonnetje zal dat wel niet zo makkelijk gaan.
Gelukkig breekt later toch nog de zon door en kunnen we gewoon naast de tent zitten. Omdat we vlak bij de ingang zitten zien we de ene Nederlander na de ander binnenkomen. Het is blijkbaar een populaire (of enige) camping om te overnachten.

Dag 21, zaterdag 21 juli 2012: Laon – Chimay (Forges)(B)

Vanochtend na het ontbijt eerst maar inkopen gedaan voor de rest van de dag. Aangezien het volgende stuk geen (supermarkt) voorzieningen heeft is het wel handig als we het een en ander bij ons hebben van eten en drinken. Bij de receptie vragen we waar de dichtstbijzijnde super is en ze sturen ons naar een grote Carrefour op 3 kilometer vanaf de camping. Na inkopen gedaan te hebben rijden we weer terug en vervolgen onze route.
We rijden door Laon en passeren nog 3 supers langs de route. We hebben dus een aantal kilometers omgereden terwijl dit niet nodig was.

Rolph op de fiets

Nog steeds gaat het op en neer door het heuvelachtige landschap. Nicole wordt dit inmiddels helemaal zat en ze rijdt steeds langzamer naar boven toe. Als we vlak bij de grens tussen Frankrijk en België zijn gaat het even mis en wordt ze zo benauwd dat ze even moet gaan liggen. Vlak na de grens moet de camping liggen en gelukkig bestaat deze nog. Aan het eind van de dag breekt ook de zon zowaar nog door en kunnen we weer naast de tent in het zonnetje zitten en koken.

Vandaag ook een dag met bijna alleen maar tegenwind. Iets wat we nog niet veel gehad hebben. Blijkbaar is de wind naar het NW gedraaid. Zo af en toe komen we andere fietsers tegen (meestal Nederlanders) en we horen dat het erg slecht weer geweest is. Dit zou wel langzaam moeten verbeteren.

Dag 22, zondag 22 juli 2012: Chimay (Forges) – Dinant

We hebben vandaag weer een zonnige dag zowaar. Lekker fietsweer en het gaat een stuk beter als gisteren. In Mariënbourg is er markt en we stoppen hier even voor een kop koffie met een wafel.

Ravel2 fietsroute langs de maas richting Dinant

Het laatste stuk van de route rijden we langs de Maas en we komen al vroeg aan in Dinant. De camping ligt aan de Maas en ligt zo’n twee kilometer buiten het centrum van Dinant. Er staan ontzettend veel Nederlanders op de camping. We krijgen een plekje aangewezen direct aan de Maas en na het douchen (2 euro per persoon!) besluiten we om terug naar Dinant te fietsen om daar wat te drinken.
We hebben weinig zin om daarna terug te gaan naar de camping om te koken, mede vanwege het stel dat naast ons staat en constant ruzie heeft. We blijven dus ook in Dinant eten en hopen dat als we teruggaan naar de tent dat het stel wat rustiger is geworden.

Dag 23, maandag 23 juli 2012: Dinant – Hoegaarden

Vanochtend opgestaan met een strakblauwe lucht. Fantastisch, dit is wat je wilt op je fietsvakantie. Na het inpakken van de tent en de tassen gaan we op weg. We moeten de eerst de Maas over in Dinant en hopen aan de overkant een bakkertje te vinden. Helaas is deze gesloten. We moeten dus even terug het centrum van Dinant in om wat brood te kopen voor het ontbijt. We volgen de Ravel2 fietsroute langs de Maas richting Namen (Namur).

Onderweg in België

In Namen stoppen we voor een kop koffie en omdat het ook bijna lunchtijd is stoppen we bij een super om wat inkopen te doen voor de lunch. Vlak buiten Namen stoppen we langs de rivier de Sambre om de lunch te gebruiken.
We fietsen verder over de Ravel2 route (een oude spoorbaan) en komen opnieuw vroeg aan op onze volgende bestemming, Hoegaarden. We gaan eerst naar het VVV om te kijken of er een camping in de buurt is. Die blijkt er wel te zijn, maar is 15km terug op de route. Geen optie. Dan iets anders, een B&B? Onze vorige B&B Huilewind blijkt niet meer te bestaan, maar er is wel een andere in het dorp. Het is of deze, of doorrijden naar Tienen en daar iets zoeken. Het VVV belt nog even naar een B&B in Tienen maar die blijkt een stuk duurder te zijn dan degene in Hoegaarden. We besluiten in Hoegaarden te blijven en de VVV belt even naar “Klein Paradijs” en deze heeft plaats voor een nacht.

Na het douchen gaan we even in het zonnetje in de tuin van de B&B zitten. Later lopen we naar het dorp om even wat te drinken. Het B&B had al de tip gegeven om te gaan eten bij restaurant “Kouterhof” en dus lopen we daar later naar toe. We hebben hier inderdaad heerlijk gegeten en achteraf blijkt dat ze vergeten zijn om een fles wijn op de rekening te zetten.

Dag 24, dinsdag 24 juli 2012: Hoegaarden – Neerpelt

Vanochtend uitgebreid ontbijt gehad en we mochten zelfs broodjes meenemen voor de lunch. Na het ontbijt kleden we ons om en hangen alle tassen aan de fiets. Even afrekenen en afscheid nemen en we gaan op weg naar Neerpelt waar Nicole d’r ouders wonen. De route hebben we in 2006 ook gereden via knooppunten en deze hebben we alvast opgeschreven zodat we makkelijk kunnen doorrijden. We schatten dat het zo’n 90-95 km is naar Neerpelt.

We rijden eerst naar Tienen want tot deze plaats hadden we de knooppunten opgeschreven in 2006. In Tienen is er markt en dus moeten we even van de fiets af en lopen door het centrum. Daarnaast is er blijkbaar ook feest want er staan diverse podia. Het is dus lastig om de bordjes te spotten van de knooppunten.
Als we het juiste bordje hebben gevonden kunnen we weer op de fiets en de knooppunten volgen.
De route loopt nog steeds over een oude spoorlijn en is dus makkelijk te fietsen.

Tegen 15.30u komen we in de buurt van Neerpelt en een kwartiertje later staan we op de stoep bij Nicole d’r ouders.

Dag 25, woensdag 25 juli 2012: Neerpelt – Voorhout (NL)

In de trein van Eindhoven naar Delft

Vanochtend na het ontbijt worden we een stukje op de fiets begeleid door Jacqueline en Alexander (nichtje en neefje) die bij opa en oma aan het logeren zijn.
Gisteravond hebben we de knoop al doorgehakt dat we vandaag een stuk met de trein doen. We hebben eigenlijk weinig zin om er nog 2 dagen over te doen naar huis. Dus fietsen we naar Eindhoven en pakken daar de trein naar Delft om nog even op bezoek te gaan bij onze Tante An. Om 12.10u komen we aan op het CS en nemen de trein van 12.32. Het is nog even passen en meten om de fietsen met tassen en al er in te krijgen omdat de ruimte niet al te groot is.

Om 13.55 komen we aan in Delft en fietsen naar Tante An om even op bezoek te gaan. Daarna volgen we vanuit Delft de Vliet richting Leiden en vandaar is het nog een kleine 10km naar huis.

Tot slot

Het was een lange vakantie deze keer. Eentje van 25 dagen. Het was leuk om een stuk van de Velodysée te rijden. Deze route was goed te volgen. Vooral buiten de (grote) steden en in kleine plaatsen was dit het geval. Een aantal keren stonden er geen bordjes of was het onduidelijk welke kant je op moest. Het kan zijn dat gemeenten/departementen dit zelf moeten regelen en het viel op dat het bij de een beter was als bij de ander.
De kuststreek van Frankrijk is erg mooi. Je rijdt door bossen en duinen. Soms vlakbij het strand, soms iets verder in het binnenland. Langs de kust is het geen enkel probleem om een camping te vinden. Aangezien we vrij dicht bij de route bleven betaal je wellicht de hoofdprijs voor een overnachting in het hoogseizoen. Ga je iets verder het binnenland in dan zullen de prijzen wel wat lager zijn.

We hebben dit jaar wel meer regen gehad dan onze vorige reizen. Dit kan zijn omdat we langs de kust reden, maar wellicht ook omdat het gewoon een slechte zomer was. Vorige reizen konden we vaak in korte broek en t-shirt ’s avonds buiten de tent zitten. Nu was dit niet het geval. Vaak een trui aan en lange broek en regelmatig in de tent vanwege regen.

Ook dit jaar geen lekke banden gehad. Wel twee kapotte spaken in het achterwiel van Rolph zijn fiets. Gelukkig hebben we die zonder al te veel gedoe kunnen laten repareren.

Nog even wat statistieken over de reis:
24 dagen gefietst (exclusief aankomst Biarritz en sightseeing Parijs)
Totaal gereden 1.954,85 km met een gemiddelde van 81,45 km per dag.
Totaal hebben we 121u 08m 02s op de fiets gezeten met een gemiddelde van 5u 02m per dag.
De gemiddelde snelheid over de dagen kwam uit op 16,33 km/u per dag.
De kosten per camping varieerde van Eur 7,00 tot Eur 30,00 voor een overnachting.

11405 Hits Totaal 1 Hits Vandaag