Vandaag een wandeling in Nederland. Al een tijdje stond op ons lijstje om bij de St. Pietersberg te gaan wandelen. We hebben al vele foto’s gezien en het moet een mooie omgeving zijn. We starten onze route bij de parkeerplaats (betaald) die bij de ENCI groeve ligt. Hiervandaan starten diverse wandelingen.
We zitten een weekje in een AirBnB in Franstalig België, dichtbij de Belgische Ardennen. Het is onze trouwweek en in mei nemen we dan ook altijd een lang weekend of weekje vrij. We nemen dan ook de gelegenheid om verschillende wandelingen te doen.
Eigenlijk willen we de wandeling starten vanuit Kanne. Hiervandaan starten diverse wandelingen en we hopen dan hiervandaan ook naar de groeve te kunnen lopen. Maar als we in Kanne aankomen en eindelijk het startpunt hebben gevonden, lopen de wandelingen niet direct naar de groeve. We besluiten dan om door te rijden naar de groeve en daar de wandeling te starten. Achteraf hadden we de wandeling ook kunnen starten bij het ‘Fort Sint Pieter’.
ENCI groeve
De ENCI-groeve is een kalksteengroeve aan de Maaszijde van de Sint-Pietersberg (onderdeel van het Plateau van Caestert) in de Nederlandse gemeente Maastricht. Dagbouwwinning van kalksteen (“mergel”) begon hier in 1926 met de oprichting van de Eerste Nederlandse Cement Industrie (ENCI). Kalksteen is een belangrijke grondstof voor de cementproductie. De mergelwinning werd op 1 juli 2018 definitief stopgezet.
De ENCI-groeve grenst aan het Habitatrichtlijngebied “Sint-Pietersberg en Jekerdal”, dat onderdeel is van het Natura 2000-gebied Grensmaas. Op delen van het plateau van de Sint-Pietersberg zijn voor Nederland zeldzame kalkgraslanden gerealiseerd. Aan de zuidzijde van de ENCI-groeve ligt de heuvel D’n Observant. Deze beboste heuvel is door ENCI opgeworpen met de onbruikbare deklagen die bij het afgraven van de mergel vrijkwamen. Het vlak daarbij gelegen ENCI-bos is in het verleden bij wijze van natuurcompensatie door de cementfabriek aangeplant. Eind 2010 droeg ENCI een deel van het ENCI-bos, D’n Observant en de zogenaamde Oehoevallei over aan de Natuurmonumenten. Bovenop de noordoostelijke groeverand ligt het Slavantebos.
Rondom de groeve zijn diverse wandelpaden en is er ook een fiets- en mountainbikepad. Verder heb je er een mooi uitzichtplatform en vanaf deze plek kan je met een trap naar beneden de groeve in.
(Bron: Wikipedia, Enci Groeve)
De route die we lopen is de ‘Groeve route’ met de klok mee en loopt eerste om de groeve heen. We hadden verwacht dat je beneden in de groeve zou blijven lopen, maar de wandeling gaat eerst naar boven en je loopt aan de bovenkant van de groeve. Het uitzicht op de groeve zelf is beperkt, mede omdat het risico dat je naar beneden valt groot is. Wel heb je een mooi uitzicht op het Jekersdal aan de andere kant.
Fort Sint Pieter
Helemaal aan de andere kant van de groeve komen we bij het ‘Fort Sint Pieter’ aan.
Fort Sint Pieter is een fort dat in 1701-02 tot stand kwam op de noordflank van de Sint-Pietersberg in Maastricht. Tot 1867 had het fort als onderdeel van de vestingwerken van Maastricht een militaire functie. Thans is het bouwwerk een rijksmonument en een toeristische attractie.
Ten zuidwesten van het fort lag vroeger de Grote Ingang van het Noordelijk Gangenstelsel, ten zuidoosten het Predikherengat en ten noordwesten de groeve Ancienne Brasserie.
Het fort werd in opdracht van de militaire commandant van Maastricht Daniël Wolff baron van Dopff gebouwd in een vijfhoek ter verdediging van de zuidelijke vestingmuren van Maastricht. Dit werd noodzakelijk gevonden nadat de Fransen in 1673 de Sint-Pietersberg hadden ingenomen om van hieraf met kanonnen bressen te slaan in de zuidelijke vestingmuren. Vanuit dit fort zou voortaan elke zuidelijke aanval afgeslagen kunnen worden. In 1717 bezocht tsaar Peter de Grote de sterkte. Hij werd feestelijk rondgeleid door bovengenoemde gouverneur.
Het fort werd in 1794 door de Fransen in de rug aangevallen tijdens het beleg door Kléber. In het begin van de 19e eeuw is het nog ingrijpend gemoderniseerd om aan de eisen van de tijd te kunnen voldoen. De sterkte verloor zin verdedigingsfunctie na het opheffen van de vesting Maastricht in 1867.
In de 20e eeuw bevond zich aan de noordkant van het fort een uitspanning, bestaande uit een café, een restaurant en een feestlocatie. Op het bijbehorende terras dronk menig pieterpadwandelaar een glaasje op de goede afloop. In 2011 is deze 20e-eeuwse aanbouw gesloopt in verband met de restauratie van het fort, die in 2014 werd afgerond.
Naast het fort ligt een brasserie en we besluiten om hier eerst een lekkere lunch te nemen voordat we weer verdergaan. Na de lunch lopen we verder en komen uit bij het uizichtpunt de “Kiekoet”, dat een uitzicht geeft over de Oehoevallei.
Oehoevallei
Sinds 1997 is een deel van de groeve de broedlocatie van een oehoe-paar.De oehoe is de grootste uilensoort van Europa (spanwijdte 1.70 meter) en broedt sinds 1997 in de Oehoevallei. Vanaf de Kiekoet op de van Schaikweg kun je met de verkijker of met je eigen verrekijker turen naar de oehoe. In de winter is de balts, met in januari het hoogtepunt: het mannetje slooft zich in de lucht uit en verwent het vrouwtje met lekkere prooien. Ook maakt de man een voorselectie van mogelijke nestplekken, waarna de vrouw bepaalt waar ze haar eieren gaat leggen. Om een oehoe te zien of te horen, kom je een uur voor zonsondergang.
De Oehoevallei bestaat sinds 2010 en is ingericht als rust -/ en stiltegebied. Door het plaatsen van de vogeluitkijkplek in 2012 biedt Natuurmonumenten liefhebbers toch een unieke kans om de Oehoevallei en haar dieren zoals vogels, vos, ree en landgeiten van dichtbij te ervaren! De vogeluitkijkplek draagt de toepasselijke en Maastrichtse naam: “Kiekoet” wat etalage betekent.
Hierna lopen we verder en komen we bij uit bij het uitzichtplatform dat een geweldig uitzicht geeft over de hele groeve.
Met de trap lopen we daarna naar beneden en komen langs de ingang van de mergelgrot die bezocht kan worden. Uiteraard is deze alleen toegankelijk in groepsverband onder begeleiding. We lopen verder en lopen onder in de groeve langs de oude cement fabriek die boven ons staat. De rest van de groeve is op het ogenblik niet te betreden en is afgesloten met hekken.
Het ‘voordeel’ van starten bij de ENCI groeve is dat je het laatste deel vlak loopt en niet meer naar boven hoeft. Tevens is het ‘met de klok meelopen’ ook een aanrader omdat je dan niet via ‘de trap’ naar boven hoeft.
Route Info:
Route | Groeve route (dit is de gele (zeshoekige) bewegwijzering, kan twee kanten op gelopen worden. |
Datum wandeling | 12 mei 2022 |
Afstand | 7,23 km |
Route omstandigheden | wandelpad, bos, |
Start/einde wandeling | parkeerplaats ENCI groeve, Lage Kanaaldijk, Maastricht óf bij Fort St. Pieter |
0 reacties